Bustrip naar Wellington en boot naar Zuidereiland
Door: Evarien en Hennie
Blijf op de hoogte en volg Evarien
27 Februari 2006 | Nieuw Zeeland, Wellington
Vanuit Gisborne wilden we wel eens naar het zuiden, dus bij het Tourist Information een bus geregeld. Ze nemen ook de fiets mee, dus dat is handig. 's Morgens om 9 uur staat de bus klaar. Samen met de buschauffeur, korte broek, witte kniekousjes en een snelle zonnenbril met fluoriserend gele rand zetten we de fietsen en alle tassen in de bus en we gaan op pad. De buschauffeur begint direct na vertrek met een uitgebreide instructie van airco, stoelen en natuurlijk het rode knopje voor de noodstop. Onderweg krijgen we info over de toeristische attracties en wanneer iemand de bus verlaat klinkt het: "hadida, for the people who are leaving us" en vele zinnen eindigden met "alrighty". Om stipt 18.50 komen we aan in Wellington en even later fietsen we door de stad op zoek naar een plek voor de nacht. Een hostel heeft volgens het boekje plaats voor tenten, maar wanneer we 3 tenten op 10 vierkante meter zien staan weten we het al, dit wordt een bed voor vannacht. Het is weekend en uiteindelijk vinden we plek op een 4 persoonskamer met 2 duitse boerenzoons, die in de winter in Australie gaan werken en nu 2 weken N. Zeeland doen.
Wellington is een heel ontspannen stad en even later zitten we om de hoek bij een italiaans restaurant. De volgende dag naar het Te Papa museum. Alleen het gebouw is al prachtig en we bezoeken er de tentoonstelling over de Maori en over het ontstaan van N. Zeeland, verlevendigd door een kleine aardbeving. De stad heeft veel moderne gebouwen en er is een boulevard langs de baai waar gewandeld en gefietst wordt. Hier komen we over een aantal weken weer terug, dus eerst maar met de boot naar het Zuidereiland.
Maandagochtend gaan we naar de ferry en bij het inschepen komen we nog twee Nederlandse fietsers op de tandem tegen. Blijkt Heleen Westerhof, een oud buurmeisje van Evarien te zijn met haar vriend Arjan. Nou de drie uur durende tocht was natuurlijk te kort. Na een stukje door de Cook Street varen we op deze prachtig zonnige dag tussen de eilandjes van de Marlborough Sound door naar het havenplaatsje Picton. Hier zullen we de komende week een wandeling gaan maken, de "Queen Charlotte track", maar daar later meer over. Op de top 10 holiday camping blijkt dat iedere reiziger hier zijn eigen doel heeft. Twee nederlandse jochies uit Zeeland vertellen ons dat je Wellington beter direct kunt overslaan. Er is allen maar cultuur en zo, wij gaan skydiven en bungy jumpen. Och ieder zijn voorkeur, wordt het tijdens die wandeling ook niet al te druk.
Wellington is een heel ontspannen stad en even later zitten we om de hoek bij een italiaans restaurant. De volgende dag naar het Te Papa museum. Alleen het gebouw is al prachtig en we bezoeken er de tentoonstelling over de Maori en over het ontstaan van N. Zeeland, verlevendigd door een kleine aardbeving. De stad heeft veel moderne gebouwen en er is een boulevard langs de baai waar gewandeld en gefietst wordt. Hier komen we over een aantal weken weer terug, dus eerst maar met de boot naar het Zuidereiland.
Maandagochtend gaan we naar de ferry en bij het inschepen komen we nog twee Nederlandse fietsers op de tandem tegen. Blijkt Heleen Westerhof, een oud buurmeisje van Evarien te zijn met haar vriend Arjan. Nou de drie uur durende tocht was natuurlijk te kort. Na een stukje door de Cook Street varen we op deze prachtig zonnige dag tussen de eilandjes van de Marlborough Sound door naar het havenplaatsje Picton. Hier zullen we de komende week een wandeling gaan maken, de "Queen Charlotte track", maar daar later meer over. Op de top 10 holiday camping blijkt dat iedere reiziger hier zijn eigen doel heeft. Twee nederlandse jochies uit Zeeland vertellen ons dat je Wellington beter direct kunt overslaan. Er is allen maar cultuur en zo, wij gaan skydiven en bungy jumpen. Och ieder zijn voorkeur, wordt het tijdens die wandeling ook niet al te druk.
-
07 Maart 2006 - 08:54
Anne-Marie De Lint:
Hoi Evarien en Hennie, zo te lezen gaat het jullie nog steeds voor de wind. De beenspieren al goed ontwikkeld! Wat een fantastische reis maken jullie. De foto's zijn allemaal prachtig. Jammer dat jullie niet aan een touw gaan hangen, cultuur is saai, ha, ha.Ongelooflijk om op die plek je buurmeisje te ontmoeten, waarschijnlijk het zinnetje;"Wat is de wereld toch klein" uitgesproken. Ik reis nog steeds met jullie mee, adios, liefs Anne-Marie -
07 Maart 2006 - 23:18
Gerna, Willem, Mirthe & Julia:
Jullie reizen en schrijven bijna sneller dan wij kunnen lezen. En toch alweer benieuwd hoe het op de Queen Charlotte Track was waar jullie nu zo'n beetje mee klaar zijn (?)Fantastisch dat jullie zo lekker door blijven gaan om ons te laten weten hoe het gaat. En nog drie maanden voor de boeg! -
08 Maart 2006 - 13:30
Marieke:
He Hennie en Evarien,
Jeetje wat gaan jullie snel. Zo zit je in Z-Amerika, dan weer even in the states en nu nieuw-zeeland... Ik wil jullie niet ontmoedigen, maar... jullie zijn al op de helft van de tijd! Wat gaat dat snel he! Tja... ik ben erg jaloers op de vrijheid waarover jullie schrijven.
Weten jullie zeker dat julie niet gaan bungijumpen? Het schijnt dat je leven dan aan je voorbij trekt, dus dan zie je nog een keer die mooie reis tot nu toe aan je voorbij trekken....
Groet en heel veel lol,
Marieke (Sanquin) -
08 Maart 2006 - 17:32
Fieke:
Goh, wat grappig dat jullie Heleen tegen gekomen zijn. Herkende je haar? Overigens moet je nooit zeggen"wat is de wereld toch klein"maar "wij bestrijken een groot deel van de wereld!"Lekker weertje daar zeker. Hier niet helaas!
Maar als ik even bij jullie achterop spring krijg ik het ook lekker warm.
ciao en tot mails!
liefs Fieke -
09 Maart 2006 - 08:17
Colleen And Chris:
Hadida! I think it is Haere Ra = Maori for goodbye( to those who are leaving) Alrighty!! Ha Ha -
11 Maart 2006 - 09:54
Cora En Kees:
Ziet er prachtig uit, dat Nieuw Zeeland. En zulk mooi weer! Jullie zijn wel een beetje ouwe tutten aan het worden, dat je niet gaat bungy jumpen en sky diven. Het is toch 'cool' om op 5000 meter uit een vliegtuig te springen en dan zo'n figuur in de lucht te maken voor je ter aarde afdaalt. Zo'n instructeur op je rug lijkt me niks. We lezen wel hoe het gegaan is, met die Queen Charlotte track dus. Geniet er van en we kijken al weer uit naar het volgende verhaal. -
12 Maart 2006 - 17:14
Adriaan:
Als ik Jochem mag geloven is skidiven en bungy jumpen een aanrader. Jullie maken zoveel mee dat ik dit niet zou laten liggen. Ik geniet van jullie verhalen en foto's. Geniet zo door. liefs Adriaan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
