Kanotocht op de "Whanganui River"
Door: Evarien en Hennie
Blijf op de hoogte en volg Evarien
29 April 2006 | Nieuw Zeeland, Wellington
Even later worden alle tonnetjes met onze spullen in de Canadese kano vastgesjord, krijgen we nog een snelcursus peddelen en worden de rivier ingeduwd. De stroming doet voorlopig de rest. Gelukkig kunnen we onze ervaring op de Ankeveense plassen hier in praktijk brengen en wijst de voorkant van de kano ook werkelijk stroomafwaards. De Whanganui is een brede rivier met steile oevers en vandaag staat er 37 km op het program, wat met de stroom mee geen probleem hoeft te zijn. We hebben tijd genoeg om rond te kijken. De steile oevers zijn begroeid met mos, varens en waar het mogelijk is hebben bomen zich op de rots genesteld. Een prachtige tocht. De rivier menandert door het Whanganui park en in de bochten vinden we vaak strandjes van slib of grind. Daar moet je ver vandaan blijven, behalve wanneer we willen picknicken, dan is zo'n kiezelstand ideaal. De eerste dag maar weinig stroomversnellingen en we hebben het idee dat we deze rivier wel aankunnen. Aan het eind van de middag komen we bij de John Coull hut aan, slepen de boot de kant op en zoeken een plekje in de hut met 24 matrassen. We zitten op 100 meter hoogte, het weer is aangenaam en die avond zitten we lekker buiten te kletsen met de andere kanoers. Gelukkig treffen we nu naast al die buitenlandse toeristen ook eens echte kiwi's en kunnen we eens met hen over hun land praten. De sterren staan weer te flonkeren vannacht, dus dat belooft wat voor morgen.
Een korte dag van 28 km staat op het programma en we varen relaxed de rivier af. Soms sturen we alleen een beetje bij en laten de rivier het werk doen. Een draaikolk kan er dan ineens voor zorgen dat je ineens omgedraaid de rivier afgaat. Daar doe je niets aan en we peddelen wat af om terug in de stroom terecht te komen. Onderweg stoppen we om een wandeling van 2 uur naar de "Bridge to nowhere" te maken. Na de 2e wereldoorlog werden de N. Zeelandse soldaten beloond met een stuk land, o.a. in dit gebied, waar ze een boerderij konden beginnen. De Maori die hier woonden waren het er niet mee eens, bang dat ze waren dat hun mooie natuur zou verdwijnen. Die angst was zeker niet onterecht, want overal in N. Zeeland zie je grote gebieden, waar alle bomen zijn gekapt in het verleden, totaal zo'n 3/4 van het land. Om toegang te krijgen tot het gebied werd een brug aangelegd, waar zelfs auto's overheen konden. Het gebied bleek toch niet echt geschikt voor landbouw, de "settlers" verdwenen en uiteindelijk werd het een nationaal park. Maar de brug is er nog steeds en is onderdeel van een wandelroute. Later op de middag werden we in Tieke Kainga verwelkomt door Mack bij de volgende hut, gelegen naast een marae, een Maori gemeenschapshuis. Het was een verwelkoming volgens de Maori traditie, afgesloten met het drukken van de neuzen. Het is een prachtige plek in het groen en het was leuk om met Mack te praten over de Maori kijk op de natuur en hun omgeving.
Na een afscheidsceremonie de volgende ochtend gaan we weer op pad. Ditmaal voor een enerverende dag, want er zijn ons grade 1.5 rapids beloofd. Nou die krijgen we dan ook. Nadat we wat zijstroompjes hebben bekeken is het tijd voor het grote werk. We horen het water al denderen en de eerste stroomversnelling razen we snel door. Gelukkig maar, want de rest van de kanoers staat afwachtend te kijken bij het volgende strandje. Na een prachtige kloof met een strak wateroppervlak is het weer tijd voor wat actie. Soms kun je het verval van de rivier echt zien, maar daardoor missen we de V en komen ernaast terecht. We hobbelen wat over de stenen, maar komen uiteindelijk vast te zitten. Hennie mag eruit en de boot verder duwen tot dieper water, waar we de snelle stroom weer invaren. Dan de instructie: "wat te doen met grote stenen in de rivier". Je moet ze natuurlijk dan wel kunnen zien. Bij een volgende stroomversnelling zien we elke keer grote stenen net onder het water liggen en: "keep our fingers crossed". Totdat Evarien " steen " roept en de voorkant van de boot op hetzelfde moment de steen aan de zijkant raakt en Evarien eruit kiepert. De steen middenop raken was niet echt een optie. Terwijl Hennie Evarien nog probeert te grijpen verlaat zijn peddel de boot. Het resultaat is Evarien in het water, Hennie uiteindelijk op een grindstrand en 2 peddels die we verderop zien drijven. Na een tijdje is Evarien terug in de boot en beginnen we de achtervolging van de peddels met de ene reservepeddel die we nog bij ons hebben. Met alle peddels en een natte Evarien komen we al snel bij Pipiriki aan en is het commentaar: "did you take a shower"? De Trailer staat klaar en men brengt ons met al onze spullen terug naar National Park.
's Avonds gaan we naar het station, waar ze goede koffie hebben en waar je lekker kunt eten, maar een kaartje kopen is er niet bij. Dat doen we per telefoon en de volgende middag brengt de trein ons in 6 uur terug in Auckland, waar Bruce ons al staat op te wachten en we terugkeren naar onze vertrouwde plek in Ponsonby.
-
29 April 2006 - 10:01
Aat Koen Sr.:
Vandaag verwacht ik je ouders terug na 5 dagen Weimar.Daarom gaan de laatste vier verslagen direct naar hun brievenbus als welkomstgroet en ik weet zeker dat ze er weer van zullen genieten evenals ikzelf.Hier is alles goed,zij het dan dat we vandaag een verregende koninginnedag vieren, koud en buiten nauwelijkks 11 graden. Gelukkig zijn de vooruitzichten beter met midden volgende week eindelijk boven 20 graden.Vorig weekend was ik in D*land,bij Gerdien cs die hun 30jarig huw.feest vierden in kleine kring. H.Gr. Aat -
30 April 2006 - 13:43
Jan En Ans:
Evarien en Hennie hoe bevalt dat samen in een bootje!! Wat een mooi gebied, prachtige foto's, wij genieten mee.
Liefs Jan en Ans. -
30 April 2006 - 18:26
Ria Siemons:
Sfeervolle plaatjes. Wat een bijzondere vegetatie. Wat jullie beleven lijkt me spannend.
Je kijkt wel uit he, Evarien! Je weet wat ik gezegd heb. -
01 Mei 2006 - 19:06
Hans Tensen:
Dat is toch heel wat anders als de Ankeveense Plassen; het ziet er ook prachtig uit. Nog veel plezier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley