Carnarvon National Park

Vanuit het hoog gelegen Bunya Tree N.P. rijden we naar beneden en al snel rijden we weer tussen de landerijen, voor de honderden kilometers die ons naar Carnarvon N.P. moeten brengen. We ontwaren in de velden de "bottle trees", zo genoemd omdat ze de vorm van een fles hebben. Het wordt een lange dag en het laatste stuk rijden we over een smalle weg achter een grote truck. Samen met een aantal wegopbrekingen schiet het niet echt op en zullen we vanavond het park niet bereiken. Het gaat schemeren en dat is het startsein voor de kangaroes om de weg op te komen. Aangetrokken door het licht van de auto huppen ze vlak voor ons langs de weg over. Dit is niet leuk en nadat we de camping bereikt hebben nemen we ons voor nooit meer 's avonds te gaan rijden. We komen op een boerderijcamping terecht, op een boerderij zo groot als de provincie Utrecht. We krijgen veel tips van mensen uit de omgeving van Sydney, die in het najaar met hun campers naar het noorden trekken. De boer bezit duizenden koeien, die hij inspecteert met een motor of met de helicopter, zo ondoordringbaar is zijn land.

De volgende morgen rijden we de laatste 50 km over een gravelweg naar het Carnarvon N.P., waar we enkele dagen willen blijven om de Carnarvon kloof met zijn zijdalen te bewandelen. De camping is luxe, met een open keuken en eetruimte onder een groot dak. We gaan direct het park in en lopen kilometers door de kloof en bezoeken o.a. Moss Garden, waar regenwater na eeuwen door de rots is heengedrongen en mossen en varens voorziet van water. In deze kloof hebben ook Aboriginals gewoond, wat o.a. te zien is aan de vele rotstschilderingen waarbij gebruik is gemaakt van rode kleurstof. Een gids legt aan een groep Amerikaanse studenten uit hoe de schilderingen gemaakt zijn en wat de schilderingen betekenen. We luisteren graag even mee naar de uitgebreide uitleg. In de open keuken is het 's avonds druk rond de kookplaten en op die manier leer je je medekampeerders wel kennen. Al gauw gaat de discussie over de voor ons lage, maar voor hen torenhoge benzineprijzen en de droogte die de hele oostkust teistert de laatste maanden. Ook hier zoals op vele plaatsen in Australie komen we oud- of familie van Nederlanders tegen.
De volgende morgen beginnen we aan een lange wandeling naar het einde van de kloof, totaal zo'n 22 km. Onderweg proberen we elke keer wanneer we het water moeten oversteken de Platypus te ontdekken. Het is een waterdier met een soort eendebek. Eindelijk aan het einde van de dag zien we er eentje, die ook al weer snel verdwenen is. Maar hij is gespot en tevens op google afbeeldingen te vinden. Waarom laten we de camera eigenlijk niet gewoon thuis. Een wandeling brengt ons nog naar Boolimba Bluff, een uitkijkpunt ver boven de Carnarvon Gorge, waar we het park goed kunnen overzien.