Ferry naar Juneau, Sitka en Ketchikan

Lieve allemaal,

We zitten nu 's ochtends vroeg om 7 uur in Prince Rupert,B.C., Canada. Onze reis door Alaska zit erop en we komen net van de Ferry terminal. Heb je een hut met een lekker bed, moet je al om 4.30 van de boot af. Gelukkig is het mooi weer en liet ienmand ons binnen in het hostel, waar we dadelijk eerst nog een uurtje plat gaan.
In 37 uur bracht de eerste boot ons naar Juneau, waar we een paar dagen verbleven. Eerst naar de camping, een prachtige plek met uitzicht op het meer en de gletsjer, waar we een paar mooie wandelingen gemaakt hebben. Maar eerst naar de stad om een goede regenbroek te kopen, we zitten tenslotte in het regenwoud aan de westkust. Daar kwamen we ook de eerste Cruise schepen tegen, o.a. de Zaandam van de Holland Amerika Lijn. Het is de tijd dat de zalmen de rivier opzwemmen om te paaien en dat is voor de beren een uitgelezen kans om weer wat aan te sterken na de strenge en lange winter. Je ziet de zalmen met honderden de rivier opkomen. De zalmen hebben een levenscyclus van 2 jaar en komen volwassen vanuit de oceaan terug naar de plaats waar ze geboren zijn. We zien ze net voor de kust hoog uit het water springen. Iedereen hier heeft er een andere verklaring voor, maar de onze is dat ze willen zien waar de vissers staan om er met een boog omheen te zwemmen. Of zijn ze misschien aan het oefenen om dadelijk beter de waterval te kunnen trotseren? Ze zwemmen dan de rivier op en moeten een heel aantal hindernissen overwinnen. O.a. de beren, adelaars en de vissers, maar ook stroomversnellingen, waar we ze telkens weer zien proberen tegen op te komen. Wanneer ze in het zoete water komen en klaar zijn voor het paaien veranderen ze van kleur (dieprood), van vorm (hoge rug) en hun bek vervormd. Tenminste dat geldt voor een van de vijf soorten zalm die hier voorkomen. Ze zoeken een plek om te paaien en sterven daarna binnen 1 a 2 week. De jonge zalmen blijven tot het voorjaar op een beschutte plek in de rivier en vertrekken dan weer naar zee. We zien ook aangevreten zalmen langs de kant liggen, dus de beer kan niet ver weg zijn. Evarien ziet op zo'n 10 meter in de bosjes nog een zalm liggen, maar daar blijkt ook nog een beer te zijn, die ons aankijkt met de boodschap van: " deze is van mij". We respecteren zijn standpunt en lopen rustig door. Vanaf een brug over de rivier zien we nog een grote "bruine beer" en later nog een jong de weg over huppelen. Wel grappig dat je in een dierentuin de beren vanachter een hek bekijkt, terwijl je hier allemaal achter hetzelfde hek zit. In Auke Bay een B & B geboekt, komen we aan, heeft de gastheer dubbel geboekt. Geen nood, dan slapen we in de tuin aan het water, met voor ons kano's en een watervliegtuig. De eerste kunnen we gebruiken, de tweede niet. We maken een prachtige fietstocht langs de kust en komen bij een picknickplaats waar een paar vrouwen bezig zijn een feest voor te bereiden. Het is de voorbereiding voor een rehearsel, oftewel een generale repetitie van een bruiloft. Rare jongens die Amerikanen, gaan ze een bruiloft nog repeteren ook, zeker bang dat ze niet weten wanneer "ja" te zeggen.
Dan nemen we een volgende ferry naar Sitka. Een catamaran brengt ons er in 4.5 uur heen. Vanaf de ferry's hebben we trouwens een mooi uitzicht over het landschap waar we doorheen varen en geregeld zien we dolfijnen en walvissen en massa's bald eagle's. In Sitka weer een mooie plek op de State camping vlakbij de baai. Het weer is goed en we kamperen er 3 dagen. We maken wandelingen door oerbos, alpine landschap, langs prachtige meertjes en de baai. Van de host van de camping kunnen we kano's lenen, waarmee we een tocht langs de kust maken. Het is eb en we moeten eerst de kano's zo'n 200 meter de zee in dragen, maar het voordeel is wel dat je op de rotsen, die nu bloot zijn komen te liggen o.a. zeesterren in vele kleuren kunt zien. We komen verder rivierotters en kwallen tegen. Het is een mooi ervaring om hier rond te peddelen tussen de eilandjes, terwijl er verder niets op het water is. We genieten van de rust en de stilte en de natuur. Sitka is een klein stadje, waar in 1744 de eerste Russen aan land kwamen. De eerste bewoners, de Tlingit, gooiden ze er direct weer uit, maar rond 1800 kwamen de Russen weer terug, aangetrokken door het mooie bont van de zeeotter, dat ze weer doorverkochten aan China. Sitka werd hun handelspost, waar ze ook een Russisch-ortodoxe kerk bouwden en een paleis van de bisschop, die we beiden bezochten. Ze vingen zoveel zeeotters, dat de stand drastisch kelderde, de interesse van de Russen voor Alaska verminderde en ze boden het aan Amerika aan. In 1876 verkochten ze Alaska voor 7 miljoen dollar.
Een volgende ferry brengt ons naar Ketchikan, waar we ook een paar dagen verblijven een wandeling maken naar Mount Deer, zo'n 100 meter hoog, met een mooi uitzicht op de baai en alle eilanden erachter. Hier bezoeken we ook de opening van het Blueberry Artfestival van dit weekend. De opening hield een tentoostelling van plaatselijke kunstenaars in, samen met een uitgebreid buffet van alles wat je met "blueberry's" kunt bereiden, o.a. cheesecake en tiramisu. De kunst was leuk, maar onze aandacht ging toch echt uit naar de blueberry's.
De laatste ferry heeft ons nu gebracht in Prince Rupert, waar we vandaag een beetje gaan rondkijken en morgen vroeg nemen we een volgende boot naat Port Hardy op Vancouver Island, waar we in 2 a 3 weken overheen zullen fietsen.

Liefs

Evarien en Hennie