Waterton en Glacier National Park
Door: Evarien en Hennie
Blijf op de hoogte en volg Evarien
04 Oktober 2011 | Canada, Nelson
We hadden voordat we deze reis gingen maken een heel verlanglijstje van plaatsen die we willen bezoeken. We hebben al heel wat mooie plekjes af kunnen vinken. Nu stonden Waterton N.P. in Canada en Glacier N.P. in de V.S. ook op dit lijstje. Om dat op de fiets te doen zou toch gauw 2 week extra fietsen worden en zelfs deze reis kent zijn tijdslimiet, dus gaan we over op plan B. Dat is de B van Budget Rent a Car en die hebben we in Cranbrook voor een week gehuurd. De fietsen geven we even rust, die staan tussen de banden in de "storage" van de Budget en wij pakken een Ford Focus voor een week. Gebruiken we eens andere spieren en hoeven we alleen het gaspedaal in te trappen. We rijden via een mooie route naar Waterton N.P. waar we een plekje op de camping bemachtigen voor het laatste weekend dat de camping open is. We hebben trouwens geregeld het idee dat we "het licht uit moeten doen" hier, aangezien in september de ene na de andere camping en Lodge sluit, terwijl het weer nog prachtig is en temperaturen van ruim boven de 20°C laat zien. Waterton is een van die mooiste plekken van deze reis, hoewel een vergelijking met alles wat we gezien hebben natuurlijk moeilijk is. De weg erheen voert over de prairies, een relatief vlak gebied met veel landbouw en grasvlaktes. Dan zie je in de verte ineens de bergen van het Waterton N.P. uit het landschap opdoemen. Het gras is geel, de bomen beginnen te verkleuren, de canyon is rood en de lucht strakblauw, onze dag is helemaal goed. We zetten de tent op aan het Waterton Lake, een kilometers lang meer dat vanuit de V.S. tot in Canada loopt. Het enige nadeel is dat het een perfect tochtgat vormt en er hier eigenlijk altijd wind staat. Hoeft de tent niet meer getest te worden in een windtunnel, want 's nachts gaat de wind goed tekeer. De volgende ochtend staan alle haringen nog stevig vast, dus dat wakker liggen van ons is nergens voor nodig. De volgende dag maken we een wandeling van een dag over een bergkam en we vragen ons af of dat met deze wind wel kan. De jongen die ons met een busje naar het beginpunt brengt stelt ons echter gerust en stelt vast dat het maar een matig windje is. We vragen ons af wat hij dan een harde wind vindt. Het wordt een prachtige dag en wanneer we na een lange klim boven de boomgrens komen is het uitzicht echt prachtig. De bergen zijn soms rood, soms geel en grijs gekleurd en vanaf een rotspunt kijken we naar de bergen in het Glacier N.P. in de V.S., zien glaciers en mooie gletsjermeertjes. Of Glacier N.P. nog de naam waard is in de toekomst is maar de vraag, aangezien men verwacht dat er rond 2030 geen gletsjer meer te vinden is, wat natuurlijk een enorme impact heeft op de natuur hier. Een andere wandeling gaat naar Crypt Lake en daarvoor moeten we eerst met een bootje naar de andere kant van het meer, weer de laatste van dit seizoen. Aangezien de boot doorgaat naar de amerikaanse kant van het meer gaan er elke dag 2 amerikaanse douaniers mee, die eerst een uur moeten rijden om de boot te halen. Dan varen ze mee op deze dagtrip en wanneer de grens gepasseerd wordt, ergens midden op het meer tussen de bergen, moet iedereen zijn paspoort laten zien en wordt de trip vervolgd. Zo kun je je ambtenaren ook bezig houden. Toen we 's avonds om 6.30 terugkwamen wenste de schipper de douaniers een "nice winter" toe en konden ze weer een uur terugrijden naar de "states". De wandeling naar "Crypte Lake" is weer een wandeling van een hele dag en we doen die samen met een stel uit Victoria. Na een lange tocht door het bos komen we uit bij een steile helling en moeten we over een smal paadje naar een gat in de berg lopen. Dan een trapje op en een smal gangetje van 30 meter door, wat een natuurlijke doorgang blijkt te zijn. Aan de andere kant komen we in een nieuw dal uit en lopen we naar het verborgen oftewel "Crypt Lake". Lunch en een rondje om het meer en dan weer terug, want we moeten de boot weer halen. We gaan verder naar de amerikaanse kant van dit berggebied en komen uit bij "Glacier N.P. Bij Many Lake, waar we de eerste avond willen kamperen staat vermeld dat de omstandigheden "primitive" zijn, wat betekent dat het toilet bestaat uit een gat in de grond en dat er geen water is. We vullen al onze flessen bij een toilet aan het begin van een trail en zetten de tent op. Het nadeel is in dit jaargetijde dat het al vroeg, voor acht uur donker wordt en aangezien de maan verstek laat gaan is het dan ook echt donker. In het centrale gedeelte van het park ligt de "Going to the Sun road", een prachtige weg, die van oost naar west loopt door het park. Maar af en toe moet die weg ook opgeknapt worden en men heeft besloten dat nu te gaan doen. We kunnen tot op de pas rijden en de volgende dag rijden we het stuk van de andere kant. Aan de oostzijde van het park maken we nog een mooie wandeling naar een meer dat gevoed wordt door vier watervallen, die vanaf grote hoogte naar beneden komen denderen. We zoeken nog een plekje voor de nacht en komen langs de mooie Mc Donald Lodge uit het begin van de vorige eeuw, die aan het Mc Donald meer ligt, midden in het park. Ook hier blijkt het de laatste dag te zijn dat de Lodge open is, na 30 september gaat de deur dicht, worden alle opgezette beesten afgedekt met lakens en gaan alle seizoenswerkers naar huis tot mei volgend jaar. We vragen of er nog een "special deal" voor de laatste dag van het jaar is en gaan met de "housekeeper" de cabins af. De duurdere hebben Lakeside view, maar daar staat een bosje voor, dus nemen wij de cabins met "mountain view" voor een schappelijk prijsje. Het restaurant van de lodge is veel beter dan de naam doet vermoeden en we kopen een fles wijn in de bar en gaan bij de prachtige open haard zitten, waar onze cabin helemaal in past. Een jongen zorgt dat het vuur brandend blijft en komt men grote stammen hout aan. Morgen gaat het vuur uit en het is traditie dat dan de laatste nog brandende boomstam in het meer gegooid wordt, gevolgd door de jongens die in de Lodge voor het vuur hebben gezorgd. Wij brengen de Ford Focus weer terug naar Cranbrook en ruilen deze in voor onze twee fietsen en gaan weer op pad en fietsen in 4 dagen naar Nelson. Op dit moment zitten we in dit kleine stadje Nelson, waar we een paar dagen in de rust gaan. We hebben plannen gemaakt voor de rest van de maand en verwachten dat we tijd genoeg hebben om de afstand tot Vancouver via een mooie route te overbruggen. Nelson is een historisch stadje, wat betekent dat er gebouwen staan van ca 100 jaar oud. Ja voor een Europeaan blijkt alles dan heel relatief te zijn, maar hier is men er trots op, dus delen we die trots. Een voordeel is dat er veel cafeetjes zijn, met goede koffie en gebak en dat de keus uit restaurants groot is en het licht langer dan zonsondergang aanblijft. Dus we vermaken ons hier goed.
Liefs
Evarien en Hennie
Liefs
Evarien en Hennie
-
04 Oktober 2011 - 18:44
Cora En Kees:
Hee globetrotters,
Dit wordt wel een beetje veel van het goede voor alle thuisblijvers. gisteren een heel verhaal en nu weer een. We hebben nauwelijks tijd om een fatsoenlijke reactie te schrijven. Ik heb het gevoel dat jullie een hele week in 1 dag proppen en daarbij vermaken jullie je ook nog goed. Wanneer schrijf je dan het verhaal eigenlijk, of slapen jullie niet? Wel flauw dat er geen foto's bij zijn, zeker geen tijd voor....
Afijn, klinkt weer allemaal prachtig. Wat zal het leven saai zijn na 2 november hier voor jullie.
Was er trouwens ook een Big Mac restaurant bij dat MacDonald meer/lodge? Dat moet toch wel haast. Hoe moet het nu met alle campings en lodges die sluiten? Zijn er genoeg 'vrienden op de fiets' in de regio of worden het hotelletjes? Voorlopig zitten jullie prima in dat Nelson als ik het zo hoor en kom je misschien nog aan een goed boek toe.
Geniet tot het eind, we zijn jaloers op jullie.
-
04 Oktober 2011 - 19:32
Anneke En Wim:
Ja. De inkt van de vorige reactie is nog niet droog en daar is alweer een nieuw jaloersmakend verslag. En dan beginnen ze ook nog over koffie met gebak. Dat is inderdaad teveel van het goede voor de thuisblijvers.
Voorzichtig he met die huurbak en op die ghostcampings.
Zoenen van Wim en Anneke -
04 Oktober 2011 - 21:17
Corrie Kamma:
Heerlijk, weer even meegereisd met jullie! In gedachten ben ik er bij.
Van 10 t/m 21 oktober ga ik naar West Turkije, een georganiseerde reis door Hour of Power, "in de voetsporen van de apostel Paulus". Niet zo puur en avontuurlijk als jullie reis maar ik wilde het even makkelijk doen en in korte tijd veel zien. Ben heel benieuwd.
Deze tijd ben ik erg betrokken bij het wel en wee van ons 2de meisjesinternaat in Papua, net opgeleverd maar nu al vol gebreken in de bouw. Ons grootste gemis is een deskundige, betrouwbare persoon ter plekke. Het wachten is op een goed functionerend bestuur, dan kunnen wij het overdragen!
En dan jullie: GENIET ZE! Dank je wel voor je verslagen en de mooie foto's/video's.
Corrie -
05 Oktober 2011 - 10:41
Buurvrouw!:
Hoi Evarien en Hennie,
Heerlijk verslag en beelden, overweldigende natuur.
Dat ontbijtje in de log ziet er ook lekker uit, de toevoeging "dit jaar" doet ons vermoeden dat jullie daar nog ns graag terug willen komen?!
Leuk dat we elkaar gisteren even hebben gesproken, ook al was het wat kort ;-)
Liefs, groetjes van 223
-
06 Oktober 2011 - 18:07
Tonny En Paul:
Hallo luitjes, weer helemaal bijgelezen Wat een prachtige reis maken jullie weer zeg.
Zijn er daar ook vogels behalve de Eagels. Geniet nog van jullie tochten .
GroetjesTonny en Paul -
10 Oktober 2011 - 10:24
Henk En Anneke:
Vanuit China meegenoten van al die natuur.... Benauwend, geef ons dan liever 'n vervuilde hectische Chinese stad....
Geniet lekker verder, doen wij ook!
Ons weblog valt onder de Chinese censuur, we kunnen het zelf niet zien, gelukkig kunnen we wel foto's via de mail uploaden.
Lieve groet en Ni hao,
Henk en Anneke -
16 Oktober 2011 - 08:04
Koen.sr@live.nl:
Lieve mensen, Fijn om jullie berichten te lezen.En ik heb een goede printer die mij in staat stelt een copie af te drukken ; die gaat dan door naar Gees in Wolfheze die daar erg blij mee is. Jullie ook bedankt voor de kaart. Het kostte wel even tijd maar hij is aangekomen!!
Jullie tijd schiet nu hard op. Geniet nog maar even door maar ik zie uit naar de eerste ontmoeting in levende lijve. Good luck!!! oom Aat
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
