Walvis spotten in Dalvik.

We waren helemaal niet van plan om naar Dalvik te gaan, maar we waren op zoek naar een overnachtingsplek en de jeugdherberg in Dalvik had een kamer, vandaar. Het bleek een goede keus. De herberg was perfect, een kamer met uitzicht op het fjord en de besneeuwde bergen daarachter, een ruime keuken en huiskamer. Dus naar de supermarkt , we kopen salade en vis en maken een heerlijk maal. Weer eens wat anders dan op een pitje voor de tent. Misschien moet je dat ook eerst meemaken om dit alles meer te kunnen waarderen. 's Avonds nog een wandeling langs de rivier en een meertje, er zitten nog wel vogels, maar in augustus zijn de meesten vertrokken. Vanuit Dalvik worden walvistochten georganiseerd en aangezien het weer goed is gaan we 's ochtends om 9 uur aan boord van de Mani om in de Eyjafjordur op walvisjacht te gaan. We krijgen een pak aan , waarin we het zeker niet koud gaan krijgen en met 25 paar ogen moet het lukken om die Mooby Dick te spotten. Het eerste 1,5 uur gebeurt er niet zo veel, afgezien van een paar dolfijnen in de verte. We genieten van het tochtje en de uitzichten op de bergen die ons omringen. Maar dan wordt er op 1 uur een walvis gezien. Voor het gemak is de boot verdeeld gelijk een klok, recht vooruit is 12 uur en zo verder. Dus wanneer er walvis op 1 uur geroepen wordt, is het duidelijk waar je moet kijken. Ja hoor we zien de contouren van de bultrug en gaan erop af. Blijkt het een slapende Bultrug te zijn, die hier een beetje dobbert en af en toe wat pruttelt, maar dat is het wel zo ongeveer. Hebben wij weer, zo'n ronkende walvis, die om 11 uur nog niet wakker is. De bultrug duikt af en toe onder en dan is het weer afwachten waar hij boven komt en na een tijdje besluit de bemanning om richting haven te varen. Maar dan zien we onder de boot een witte vin van een grote bultrug, ze kunnen 14 - 18 meter worden, die onder de boot door zwemt en deze is tenminste wel wakker. Hij duikt een paar maal onder de boot door. Dan zien we staart van de bultrug en dat betekent dat hij weer onderduikt. Wat mooi is dat de afdruk van de staart nog een tijdje op het water aanwezig blijft als een soort print. Dan terug naar de haven, maar onderweg eerst nog even vissen. De bemanning pakt een aantal hengels en iedereen mag even vissen. Dat gaat wel heel snel , in "no time" hebben we beet. De ene naar de andere kabeljauw wordt opgehaald en levend gefileerd. Dat vindt Evarien minder leuk, maar het resultaat is wel dat we een half uur later verse kabeljauw van de gril eten. Na de lunch gaan we een wandeling maken de bergen in. De wandeling is goed gemarkeerd en snel stijgen we langs de rivier en hebben een mooi uitzicht op Dalvik, het fjord en de besneeuwde bergen. Het leuke van IJsland is dat elke nieuwe plek weer totaal anders is. In dit dal vele bloemen en zelfs al bloeiende heide. Het tweede deel van de wandeling gaat terug langs de ander kant van de rivier en hier komen een heel aantal kleine stroompjes op uit. Dat betekent elke keer weer even zoeken waar je over moet steken. Het pad is niet meer te vinden, maar de gekleurde paaltjes staan er nog wel, dus zoeken we elke keer met de verrekijker het volgende paaltje op en vervolgen onze weg. Na een tijdje doemt de kerk van Dalvik weer op en daar vinden we onze Corsa weer terug.