Ook dit is de Algarve!

Vandaag maar geen grapjes maken over Ronaldo, dat ligt een beetje gevoelig hier. Na het "Parque Natural do Sudoeste Alentejano e Costa Vicentina" doorkruist te hebben, zitten we nu drie dagen in een huisje op de camping bij St André do Laguna. Waren we blijkbaar aan toe en dat bevalt heel goed. Voordeel is dat het nog voorseizoen is en dus is er altijd plek. Nadeel is dat de winkel en het restaurant pas op 2 juli opengaan wanneer de Portugezen komen en hun vakanties beginnen. Gisteren 20 km gefietst naar de supermarkt en met tassen vol lekkers teruggekeerd.

Vanuit Sagres in de zuidwestpunt van Portugal zijn we noordwaarts gefietst. Misschien niet de beste keus, gezien de heersende noordenwind, maar het is onze route en de kust is prachtig hier. In vergelijking met de zuidkust, veel meer rust, kleine leuke dorpjes, rustige weggetjes, beduidend minder Engelsen en een mooie rotskust met uitgebreide wandelmogelijkheden. 10 juni was een feestdag voor de Portugezen en dan gaan ze allemaal op pad en pinnen alle geldautomaten leeg. Dat merkten we op maandagmorgen toen de ene na de andere geldautomaat meldde dat "this service is not available". Zo gaat dat hier in een druk weekend vertelde een Portugees. Dan moeten we maar wachten totdat de geldwagen weer langs is geweest en hopen dat de chauffeur net geen vrije dag heeft. Is natuurlijk goedgekomen en de buidel is weer gevuld.

De eerste dag naar het Noorden was het zwaarst met een noordenwind tegen met windkracht 5. We zagen een klein bordje met "veloroute Europa 1" erop en vonden dat dit wel iets is om uit te proberen. Was een prachtige route over een zandweg door het heuvellandschap met meertjes. Nadeel hiervan was dat de route niet meer aangegeven werd en dat onze fiets een "push bike" werd, zoals de Engelsen zo treffend kunnen zeggen. Na een potige heuvel en een mooi uitzicht, kwamen we weer op de weg uit en hielden we het bij dit ene avontuur voor vandaag. Net buiten het plaatsje Aljezur vonden we een camping waar we 2 nachten bleven. Langs deze kust loopt de "Rota Vicentina" verdeeld in 2 wandelroutes, de Caminho Historico en de Trilho dos Pescadores. Hiervan hebben we een aantal trajecten gelopen die vanuit het binnenland naar de kust voerden. Meestal kwamen we uit bij een baaitje met een mooi zandstrand, waar driftig gesurfd werd. Dan een klimmetje en je stond hoog boven op de klif met een indrukwekkend uitzicht op de grillige kust. Het is nog voorjaar en we genieten dan ook van de bloemenzee aan het pad.

We fietsen verder via de historical trail over zandwegen en langs een irrigatiekanaal en kwamen na 15 km in het mooie plaatsje Odeceixe terecht. De beslissing is snel gemaakt, hier blijven we en even later zitten we op het balkon van ons hotel met uitzicht op het rivierdal dat naar zee leidt. Hennie spot al een kleine zilverreiger in het veld en wanneer we die middag een wandeling naar de kust gaan maken blijkt deze kleine zilverreiger een witte plastic zak aan een hek te zijn. Ook hier mooie wandelingen langs de kust en het binnenland en geregeld zien we ooievaars die hun nesten hebben gebouwd op de rotsen aan zee. Via het mooie stadje Odemira fietsen we over de rustige oude weg richting Lissabon verder. Het binnenland is amper bevolkt en kilometerslang fietsen we door de heuvels met eucalyptus en kurkeiken. Via Santiago de Cacem komen we weer in een landelijk gebied terecht en dalen we af naar de kust. Het natuurpark waar de camping in ligt omvat een lagune, duinen en een kilometers lang zandstrand, waar we gisteren en vandaag gewandeld hebben en veel vogels hebben gezien. O.a. Lepelaar, ooievaar, hop, kleine zilverreiger, koereiger, steltkluut (Willem bedankt), koekoek, flamingo's, kneu en winterkoninkje. We hoorden, zoals zo vaak in Nederland de koekoek, maar zagen hem niet, totdat hij ineens langs kwam vliegen en zich weer op zijn schuilplek in een boom verstopte, waar hij voor ons goed zichtbaar bleef.

De laatste weken breken aan en we gaan ons beraden wat we nog willen ondernemen totdat we op 7 juli terugvliegen vanuit Lissabon.