Onvergetelijke reis langs Canyons en Death Valley.
Blijf op de hoogte en volg Evarien
10 Mei 2017 | Verenigde Staten, Palmdale
Daar zitten we dan in Palmdale, vanochtend de auto weer in LA ingeleverd met 3000 km meer op de teller. Morgen beginnen we onze fietstocht door de parken naar het noorden. Wel leuk, vanavond vieren we Evarien's verjaardag al, want tenslotte is ze in NL al jarig en morgen kan dat in de VS weer. Morgen begint het volgende hoofdstuk van onze reis, fietsen door de Cascades, de bergen die zich uitstrekken parallel aan de kust, zo'n 100 km landinwaarts. We hebben er zin in! We hebben de laatste 10 dagen met de auto door Arizona, Utah, Nevada gereisd en zijn nu in Californië. Een onvergetelijke reis met vele mooie indrukken van dit prachtige land. Voor ons was het wel het mooiste dat we in de parken zelf konden kamperen. Die campgrounds zijn echt top .'s Avonds zit je onder de sterren bij het kampvuur, wat wil je dan nog meer?
Na Joshua Tree NP zijn we doorgereden naar de Grand Canyon en kampeerden daar 2 dagen. Na het opzetten van de tent de fiets uit de stalling, onze Toyota Sienna, gehaald en over mooie fietspaden naar de rand van de Canyon gereden. Dan word je wel even stil, zittend met een biertje aan die kloof van 1857 meter diepte in het avondlicht. Elk moment worden de kleuren dieper, totdat de zon het opgeeft en wij terugkeren naar ons tentje. De volgende dag vroeg op en met de shuttle bus naar de trail van de stralende engel. We zijn daarin ongeveer een 700 meter afgedaald. Het leuke is dat je telkens een ander zicht op de canyon krijgt, want de rotsen, vorm en kleur veranderen wanneer je dieper afdaalt. Ach de foto's spreken voor zich. Een paar honderd km verderop ligt de Marble Canyon die de Colorado rivier ook gevormd heeft. Omdat de Canyon niet al te diep is heeft hier vroeger een veerpont gelegen, waar dankbaar door de Pioneers gebruik van werd gemaakt. Want moet je je voorstellen dat er over 800 km geen mogelijkheid is om een rivier te passeren.
Dan naar Page en de Antelope Canyon, een niet te beschrijven fenomeen, gevormd door water dat de zachte sandstone heeft gepolijst. Het ligt in indianen gebied en je daalt met een gids, Jerry in ons geval, enkele tientallen meters af. Dan kom je in een kloof van voornamelijk rood sandstone, in de prachtigste vormen. Je valt van de ene in de andere verbazing dat dit mogelijk is, al die kleuren en vormen. Jerry probeert het tempo er een beetje in te houden, maar dat gaat hem niet echt lukken. Hij weet van elke rots wel een dier of mens te benoemen en maakt de perfecte foto. Na een uurtje staan we weer buiten bij te komen.
Ja, er staat nog meer op onze lijst. Hoewel voor de tweede keer, we rijden door naar Zion NP, onze favoriet. Weer twee dagen geboekt op de campground, ditmaal in de kloof en niet aan de rand. Prachtig gewandeld, nu 700 meter omhoog naar een observatiepunt. Eerst zigzaggend over een pad op de steile wand en dan door een zijdal in een kloof verder omhoog. De wanden van Zion lopen vaak voor honderden meters steil naar beneden en zijn geliefd bij rotsklimmers. Het is een mooie dag en weekend, en dus veel mensen op het pad. Wat opvalt dat veel een tattoo hebben en niet altijd zeer subtiel aangebracht. We zien jonge slanke meisjes met een tattoo van een kolibrie, die waarschijnlijk over niet al te lange tijd de vorm van een struisvogel zal aannemen. Een Ranger houdt ons tegen, want om de hoek staat een scanner, hij is de trail in 3D aan het scannen . Over 1,5 jaar hoeven we hier niet meer heen, maar kunnen we de trail rustig thuis in onze luie stoel met de I-pad op schoot volgen.
Ongeveer 40 jaar geleden waren Evarien en Bea op weg met vrienden uit Las Vegas naar de Valley of Fire, maar zijn daar nooit aangekomen. Dat gaan we nu goedmaken en het was een succes. Niet alleen de scenic drive door het gebied heen, maar vooral het kamperen met zijn tweetjes tussen al die rotsen, die 's ochtends vroeg echt in vuur en vlam leken te staan.
We sluiten de trip af met een tocht door Death Valley en we zijn blij met onze auto met airco en dat we hier niet gaan fietsen. Wat een onwerelds gebied, gelegen 88,5 meter onder de zeespiegel, daar kunnen wij in NL niet aan tippen. De droogte, hitte, de kale rots in vele kleuren en vormen, maken grote indruk op ons. Fascinerend dat mensen, de indianen, hier leefden en zich hier thuis voelden. Voor hen was en is dit gebied alles behalve dan dood.
Ja dat was wel even een overdosis aan indrukken en morgen gaan we fietsen en gaat het leven wat trager. Jullie horen van ons.
Na Joshua Tree NP zijn we doorgereden naar de Grand Canyon en kampeerden daar 2 dagen. Na het opzetten van de tent de fiets uit de stalling, onze Toyota Sienna, gehaald en over mooie fietspaden naar de rand van de Canyon gereden. Dan word je wel even stil, zittend met een biertje aan die kloof van 1857 meter diepte in het avondlicht. Elk moment worden de kleuren dieper, totdat de zon het opgeeft en wij terugkeren naar ons tentje. De volgende dag vroeg op en met de shuttle bus naar de trail van de stralende engel. We zijn daarin ongeveer een 700 meter afgedaald. Het leuke is dat je telkens een ander zicht op de canyon krijgt, want de rotsen, vorm en kleur veranderen wanneer je dieper afdaalt. Ach de foto's spreken voor zich. Een paar honderd km verderop ligt de Marble Canyon die de Colorado rivier ook gevormd heeft. Omdat de Canyon niet al te diep is heeft hier vroeger een veerpont gelegen, waar dankbaar door de Pioneers gebruik van werd gemaakt. Want moet je je voorstellen dat er over 800 km geen mogelijkheid is om een rivier te passeren.
Dan naar Page en de Antelope Canyon, een niet te beschrijven fenomeen, gevormd door water dat de zachte sandstone heeft gepolijst. Het ligt in indianen gebied en je daalt met een gids, Jerry in ons geval, enkele tientallen meters af. Dan kom je in een kloof van voornamelijk rood sandstone, in de prachtigste vormen. Je valt van de ene in de andere verbazing dat dit mogelijk is, al die kleuren en vormen. Jerry probeert het tempo er een beetje in te houden, maar dat gaat hem niet echt lukken. Hij weet van elke rots wel een dier of mens te benoemen en maakt de perfecte foto. Na een uurtje staan we weer buiten bij te komen.
Ja, er staat nog meer op onze lijst. Hoewel voor de tweede keer, we rijden door naar Zion NP, onze favoriet. Weer twee dagen geboekt op de campground, ditmaal in de kloof en niet aan de rand. Prachtig gewandeld, nu 700 meter omhoog naar een observatiepunt. Eerst zigzaggend over een pad op de steile wand en dan door een zijdal in een kloof verder omhoog. De wanden van Zion lopen vaak voor honderden meters steil naar beneden en zijn geliefd bij rotsklimmers. Het is een mooie dag en weekend, en dus veel mensen op het pad. Wat opvalt dat veel een tattoo hebben en niet altijd zeer subtiel aangebracht. We zien jonge slanke meisjes met een tattoo van een kolibrie, die waarschijnlijk over niet al te lange tijd de vorm van een struisvogel zal aannemen. Een Ranger houdt ons tegen, want om de hoek staat een scanner, hij is de trail in 3D aan het scannen . Over 1,5 jaar hoeven we hier niet meer heen, maar kunnen we de trail rustig thuis in onze luie stoel met de I-pad op schoot volgen.
Ongeveer 40 jaar geleden waren Evarien en Bea op weg met vrienden uit Las Vegas naar de Valley of Fire, maar zijn daar nooit aangekomen. Dat gaan we nu goedmaken en het was een succes. Niet alleen de scenic drive door het gebied heen, maar vooral het kamperen met zijn tweetjes tussen al die rotsen, die 's ochtends vroeg echt in vuur en vlam leken te staan.
We sluiten de trip af met een tocht door Death Valley en we zijn blij met onze auto met airco en dat we hier niet gaan fietsen. Wat een onwerelds gebied, gelegen 88,5 meter onder de zeespiegel, daar kunnen wij in NL niet aan tippen. De droogte, hitte, de kale rots in vele kleuren en vormen, maken grote indruk op ons. Fascinerend dat mensen, de indianen, hier leefden en zich hier thuis voelden. Voor hen was en is dit gebied alles behalve dan dood.
Ja dat was wel even een overdosis aan indrukken en morgen gaan we fietsen en gaat het leven wat trager. Jullie horen van ons.
-
11 Mei 2017 - 07:10
Jacques Van Der Vlies:
Wat een bijzondere dingen maken jullie weer mee! Schitterend!
En dan word je ook nog 65 tijdens deze mooie reis, Evarien!
Van harte gefeliciteerd en weer een mooi, nieuw levensjaar gewenst! -
11 Mei 2017 - 07:18
Jacqueline Aschkenasy:
Mazzeltov, een goed jaar samen. Wat een mooie reis. Liefs -
11 Mei 2017 - 07:49
Evelien En Thijs:
WOWWWWWW!!!
Geraakt!!
Eef van harte! Pura vida!! -
11 Mei 2017 - 07:58
Fieke:
Hé zusje, gefeliciteerd! -
11 Mei 2017 - 09:11
Anneke En Wim:
Evarien, van harte gefeliciteerd en nog vele mooie reizen de komende jaren. Ik kreeg honderdduizend pinguins voor mijn verjaardag, jij hebt gouden bergen gekregen zo te lezen. Geniet er van met zn tweeen. -
11 Mei 2017 - 09:37
Karin En John:
gefeliciteerd evarien! wat een mooie reis zo per fiets en auto.
kan me voorstellen dat kamperen in deze natuur geweldig is
heb het goed verder! -
11 Mei 2017 - 09:41
Kees En Cora:
Lieve Evarien, van harte met dit mooie jaartal! En dat samen vieren met Hennie in een fantastische omgeving, het kan bijna niet mooier.
We gaan jullie natuurlijk verder volgen, iets langzamer met de fiets, maar zeker weer met mooie foto's.
Hier wordt het weer iets beter dus onze fietstochtjes komen er ook aan.
Liefs en dikke kus, K&C -
11 Mei 2017 - 09:47
Willem En Gerna:
Allereerst: gefeliciteerd met je verjaardag Evarien! Jullie reis was weer schitterend, ik heb er onderweg op Strava al het nodige van gezien. Veel herkenning van zes jaar geleden, maar ook veel dat we over een paar jaar nog eens moeten gaan zien. Ik denk niet dat die ranger zich zorgen hoeft te maken over een gebrek aan belangstelling als zijn beelden straks online staan. Je wilt het toch het liefst zelf zien en ervaren. Alvast veel plezier op de fiets! -
11 Mei 2017 - 15:45
Stephan:
wat een prachtige foto's! Gefeliciteerd en mochten jullie nog in Atlanta belanden tijdens deze mooie reis, laat het ons weten! - Stephan -
11 Mei 2017 - 16:32
Janet:
Lieve Evarien, van harte gefeliciteerd en alle goeds voor het nieuwe jaar.
Wat een prachtige foto's en wat een plek om te kamperen, begrijp dat jullie genieten.
Ga door en lieve groet,
Janet. -
11 Mei 2017 - 16:48
Agnes:
Evarien, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Een bijzondere plek om daar je verjaardag te vieren.
Dit jaar geen 3D kaart, hebben jullie al gebak of iets lekkers gegeten ?
Groetjes, liefs, agnes. -
11 Mei 2017 - 21:15
Maartje:
Evarien van harte!!!
En wat een fantastische reis zijn jullie aan het maken!! Veel liefs, Maartje & Robert -
12 Mei 2017 - 20:52
Maartje:
Waanzinnig mooie foto's en in het verhaal te lezen hoe fantastisch jullie het hebben! Nogmaals de felicitaties van ons allemaal! Veel liefs!!! -
16 Mei 2017 - 22:01
Mirjam:
Hiperdepiep HOERA!!!!!!!Een mooiere plek om je verjaardag te vieren is er niet....... Op nog een mooi jaar erbij :-) XXXX Mirjam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
