Plan B, "Pacific Coast Bike Route".
Blijf op de hoogte en volg Evarien
20 April 2017 | Verenigde Staten, Coromar
Het werd dus plan B, aangezien de brug bij Big Sur verdwenen was. 's Ochtends vroeg eerst naar het busstation in Monterey. De buschauffeur begon eerst te mopperen over de grote hoeveelheid bagage, maar Evarien zette al haar charme in en hij was om. De fietsen konden voor op de bus op een rek vastgezet worden en al die tassen gingen in de bus en voor $7,- konden we een uurtje later in Salinas uitstappen. Daar stopt één maal per dag de Amtrak trein die we al via internet geboekt hadden. Is ook wel een belevenis hoor, zeker wanneer je in Hilversum gewend bent aan een veelvoud aan treinen. De man achter het loket is heel relaxed met één trein northbound en één trein southbound is dat ook niet al te moeilijk. Ticket printen, bagage wegen, voor de ca 20 passagiers heeft hij alle tijd. Trouwens de trein blijkt altijd te laat te zijn en deze keer was het 1 uurtje. Die tijd doodt je dan door met je medepassagiers te kletsen, een drietal ouderen, die heel wat te vertellen hadden. De fietsen lever je af bij de bagagewagon en je plek is aan het andere einde van de trein, waar Gaby je je plek wijst. Evarien bleef nog even in de wachtkamer zitten, maar de loketbediende spoorde haar aan met de uitspraak: "It is your train too". Drie uur lang hobbelen we voort en genieten van het uitzicht en in San Louis Obispo, ca 200 km verder pakken we onze fietsen aan en op en fietsen terug naar de kust.
Daar ligt bij Morro Bay een California State Park, waar we op de camping een plekje krijgen. Wanneer je te voet of op de fiets aankomt, kun je kamperen op de "hikers and bikers" plek. Je hoeft niet te reserveren en voor $ 10,- blijft je vakantie ook betaalbaar. We krijgen soms zelfs nog extra senior korting. Bij het ruisen van de zee is het trouwens zalig slapen hier. We blijven er een paar dagen, fietsen wat, bekijken de zeeotters die op hun rug met de jongen op hun buik ronddobberen in het water. In de supermarkt kunnen de kleintjes paaseieren zoeken en verguld komen ze terug met stapels plastic eitjes met zoete inhoud. We wandelen door het park en langs de kust en ontdekken weer een aantal nieuwe vogels, o.a. de roodkopgier, die maar boven ons blijft cirkelen. Jammer voor hem, maar wij gaan nog even door.
Terug naar Obispo, het plaatsje dat we direct al leuk vonden, koffie en toeval, een gesprek met Nederlanders die hier al sinds 1982 wonen. De Traillink App geeft aan dat er rond Obispo een aantal fietsroutes liggen en die gaan we fietsen. Ze zijn wel leuk, maar je moet ze wel aan elkaar plakken en daartussen kan het minder interessant zijn. Maar het moet gezegd, in
California doen ze wel hun best om
fietspaden aan te leggen. We hebben nog wel wat ideetjes voor ze om oude spoorlijnen om te gaan bouwen.
Verder naar het zuiden en we komen door een iets minder interessant stuk. Dat zijn vaak de vlakke valleien aan de kust waar groenten en nu weer veel aardbeien gekweekt worden. Vlak is natuurlijk niet echt erg, maar de wegen zijn druk en nu in de oogsttijd ligt onze "shoulder" vol met modder. Nog geprobeerd de fiets op de schouder te nemen, maar Anne dat hield ik niet lang vol en we zijn toch maar door gaan fietsen. Op de velden en in de dorpjes trouwens veel Mexicanen en je hoort overal Spaans spreken. Zijn we nu in Mexico of in California. Even verder zien we parallel aan de wat drukke 1 de Orcutt Road en laten we daar nu heen moeten. De sheriff komt aangereden en Evarien vraagt hem of we dan ook goed zitten. Nou je kunt beter de hoofdweg nemen, want die andere maakt bochten en komt uiteindelijk uit op een fietspad dat door de velden gaat. Rare jongens die sheriffs en even later rijden we ontspannen naar Orcutt door de velden.
Highway 135 blijkt alleen bij ons bekend te zijn, we rijden over een lege snelweg van 2x 2 banen en er is geen auto te bekennen, een heel verschil met andere wegen. We belanden in Lompoc op een camping waar we een aantal markante types ontmoeten. Op de tentsite naast ons staat een stel dat van 6 tot 7 hun dagelijks ruzieuurtje heeft. De man heeft het record van het aantal mf's in één zin gebroken. Gelukkig leggen ze het bij en blijft het de rest van de avond rustig. Verderop op het RVpark wordt er driftig aan oude Amerikaanse sleeën gewerkt, die even later met ronkende motor uitgeprobeerd worden. 's Nachts alleen maar het geluid van de kikkers in de creek naast ons.
Dan gaan we verder over Highway 1 en Freeway 101, waar we toch wel een beetje tegenop zien. Highway 1 blijkt heel rustig te zijn en loopt door een prachtig dal, dat dankzij de regen van afgelopen tijd prachtig in de bloei staat. Freeway 101 is beduidend drukker, maar er is een heel brede shoulder en zelfs trucks gaan helemaal naar de andere weghelft om ons te passeren. Geeft een heel veilig en prettig gevoel. We zoeven langs de kust en vinden een State Beach waar we 's morgens bij het ontbijt zicht hebben op een Gray Whale vlak voor ons in de oceaan. Onderweg spotten we op een boom een roofvogel, die na nadere bestudering een Osprey oftewel visarend te zijn.
Via Santa Barbara rijden we door naar Carpinteria en nu zitten we het weekend in Ventura. Vandaag een prachtige dag gehad. We namen een boottocht naar Santa Cruz, één van de Channel Islands en kregen er naast een mooie wandeling op het eiland een spectaculaire walvistocht gratis bij. Stel je maakt een dagtrip naar één van de Channel Islands, die samen een National Park vormen. Je doet een excursie met een Ranger die van alles vertelt over het eiland en de geschiedenis. Je hebt de hele dag verder om langs de prachtige rotskust te wandelen en voldaan en rozig door de zon zit je op de boot terug naar Ventura. Komen we over een plek waar veel voedsel te vinden is voor dolfijnen en walvissen, die al opvalt door de vele meeuwen die er rondcirkelen. Even later zitten we middenin een spektakel van honderden dolfijnen en tientallen bultruggen die zich tegoed doen aan al dat voedsel en er zo te zien heel veel
lol in hebben. De walvissen komen met zijn drieën boven water, slaan meermaals met staart of vinnen op het water. De dolfijnen zwemmen met de boot mee en duiken op en onder. Je weet een half uur lang niet waar je kijken moet. Er is zoveel te zien! Iedereen op de boot, inclusief de bemanning en gids is enthousiast.
Daar ligt bij Morro Bay een California State Park, waar we op de camping een plekje krijgen. Wanneer je te voet of op de fiets aankomt, kun je kamperen op de "hikers and bikers" plek. Je hoeft niet te reserveren en voor $ 10,- blijft je vakantie ook betaalbaar. We krijgen soms zelfs nog extra senior korting. Bij het ruisen van de zee is het trouwens zalig slapen hier. We blijven er een paar dagen, fietsen wat, bekijken de zeeotters die op hun rug met de jongen op hun buik ronddobberen in het water. In de supermarkt kunnen de kleintjes paaseieren zoeken en verguld komen ze terug met stapels plastic eitjes met zoete inhoud. We wandelen door het park en langs de kust en ontdekken weer een aantal nieuwe vogels, o.a. de roodkopgier, die maar boven ons blijft cirkelen. Jammer voor hem, maar wij gaan nog even door.
Terug naar Obispo, het plaatsje dat we direct al leuk vonden, koffie en toeval, een gesprek met Nederlanders die hier al sinds 1982 wonen. De Traillink App geeft aan dat er rond Obispo een aantal fietsroutes liggen en die gaan we fietsen. Ze zijn wel leuk, maar je moet ze wel aan elkaar plakken en daartussen kan het minder interessant zijn. Maar het moet gezegd, in
California doen ze wel hun best om
fietspaden aan te leggen. We hebben nog wel wat ideetjes voor ze om oude spoorlijnen om te gaan bouwen.
Verder naar het zuiden en we komen door een iets minder interessant stuk. Dat zijn vaak de vlakke valleien aan de kust waar groenten en nu weer veel aardbeien gekweekt worden. Vlak is natuurlijk niet echt erg, maar de wegen zijn druk en nu in de oogsttijd ligt onze "shoulder" vol met modder. Nog geprobeerd de fiets op de schouder te nemen, maar Anne dat hield ik niet lang vol en we zijn toch maar door gaan fietsen. Op de velden en in de dorpjes trouwens veel Mexicanen en je hoort overal Spaans spreken. Zijn we nu in Mexico of in California. Even verder zien we parallel aan de wat drukke 1 de Orcutt Road en laten we daar nu heen moeten. De sheriff komt aangereden en Evarien vraagt hem of we dan ook goed zitten. Nou je kunt beter de hoofdweg nemen, want die andere maakt bochten en komt uiteindelijk uit op een fietspad dat door de velden gaat. Rare jongens die sheriffs en even later rijden we ontspannen naar Orcutt door de velden.
Highway 135 blijkt alleen bij ons bekend te zijn, we rijden over een lege snelweg van 2x 2 banen en er is geen auto te bekennen, een heel verschil met andere wegen. We belanden in Lompoc op een camping waar we een aantal markante types ontmoeten. Op de tentsite naast ons staat een stel dat van 6 tot 7 hun dagelijks ruzieuurtje heeft. De man heeft het record van het aantal mf's in één zin gebroken. Gelukkig leggen ze het bij en blijft het de rest van de avond rustig. Verderop op het RVpark wordt er driftig aan oude Amerikaanse sleeën gewerkt, die even later met ronkende motor uitgeprobeerd worden. 's Nachts alleen maar het geluid van de kikkers in de creek naast ons.
Dan gaan we verder over Highway 1 en Freeway 101, waar we toch wel een beetje tegenop zien. Highway 1 blijkt heel rustig te zijn en loopt door een prachtig dal, dat dankzij de regen van afgelopen tijd prachtig in de bloei staat. Freeway 101 is beduidend drukker, maar er is een heel brede shoulder en zelfs trucks gaan helemaal naar de andere weghelft om ons te passeren. Geeft een heel veilig en prettig gevoel. We zoeven langs de kust en vinden een State Beach waar we 's morgens bij het ontbijt zicht hebben op een Gray Whale vlak voor ons in de oceaan. Onderweg spotten we op een boom een roofvogel, die na nadere bestudering een Osprey oftewel visarend te zijn.
Via Santa Barbara rijden we door naar Carpinteria en nu zitten we het weekend in Ventura. Vandaag een prachtige dag gehad. We namen een boottocht naar Santa Cruz, één van de Channel Islands en kregen er naast een mooie wandeling op het eiland een spectaculaire walvistocht gratis bij. Stel je maakt een dagtrip naar één van de Channel Islands, die samen een National Park vormen. Je doet een excursie met een Ranger die van alles vertelt over het eiland en de geschiedenis. Je hebt de hele dag verder om langs de prachtige rotskust te wandelen en voldaan en rozig door de zon zit je op de boot terug naar Ventura. Komen we over een plek waar veel voedsel te vinden is voor dolfijnen en walvissen, die al opvalt door de vele meeuwen die er rondcirkelen. Even later zitten we middenin een spektakel van honderden dolfijnen en tientallen bultruggen die zich tegoed doen aan al dat voedsel en er zo te zien heel veel
lol in hebben. De walvissen komen met zijn drieën boven water, slaan meermaals met staart of vinnen op het water. De dolfijnen zwemmen met de boot mee en duiken op en onder. Je weet een half uur lang niet waar je kijken moet. Er is zoveel te zien! Iedereen op de boot, inclusief de bemanning en gids is enthousiast.
-
23 April 2017 - 07:24
Ilona:
Leuk Ventura, Een vriendin van me hier komt daar vandaan. Klinkt allemaal rustig, prettig en mooi. Doorgaan zo. Ik vertrek volgend weekeinde voor een maand naar Soedan. Daarvan 3 weken training en een week heen e nterugreis.
Veel liefs
-
23 April 2017 - 08:05
Anne En Jo:
Plan B is geen straf!
-
23 April 2017 - 08:59
Sam Van Der Sluis:
Hoi juf Evarien,
Wat een coole foto's. Hier is het nu ook lekker weer. Wij gaan volgende week naar Epen. Daar zijn niet van die walvissen.
Liefs Sam
Hoi juf Evarien,
Het ottertje lijkt op een rots. Ik heb ook een keer walvissen gezien in Panama. En toen zagen we ook dolfijnen. En toen nog een keer dolfijnen. En toen gingen we nog naar een eilandje en daar gingen we lekker een hotel maken voor krabbetjes in een schelpje. En dat was het.
Liefs Tijn
-
23 April 2017 - 10:08
Anne:
Goed verhaal weer en goeie avonturen, wat is de natuur toch prachtig daar. ik zie dat jullie ook een "berenafweerhok"' hebben om je eten te bewaren, al enige "big company"gehad? of wasbeertjes? skunks of woestijnvosjes? zelfs jonge wilde katjes kunnen je kampement aandoen. maar wij hadden ons ijsbeertje bij ons, dus misschien trok dat aan. goeie reis en take care, lfs, anne -
23 April 2017 - 10:10
Anne:
en tot slot: dank voor de leuke kaart, kwam 20 april binnen. speciaal vr mijn digibete echtgenoot neem ik aan, hij was er blij mee. de groeten! anne -
23 April 2017 - 22:44
Cora En Kees:
Goed om te lezen dat jullie weer op pad zijn en dan nog wel tussen de bultruggen en dolfijnen. Prachtig hoor! Genieten maar. XXX -
24 April 2017 - 19:23
Anneke En Henk:
Tjonge wat een bof zeg met al die walvissen, de visarend en noem maar op. Geweldig!
Wij hebben het weekend in de achterhoek doorgebracht, heerlijk gefietst en mischien wel een huisje voor augustus gevonden..
Trouwens er staan best leuke boerderijtjes te koop..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
