Glenorchy en omstreken

We gaan het niet redden. Fietsen is leuk, maar je legt natuurlijk geen grote afstanden af in N. Zeeland. De fietsen krijgen een weekje rust in Dunedin en wij huren een auto. Op de huurovereenkomst staat: "scratches all over", dus dat biedt tenminste wat bewegingsruimte. Bij de eerste stop al, blijft de sleutel in het stuurslot zitten. Moet er eerst een knopje ingedrukt worden. Wat zal die auto nog meer voor ons in petto hebben?

We rijden via Central Otago, waar we net gefietst hebben, in enkele uren terug naar Cromwel, de start van de 4 daagse fietstocht. Wel een mooie rit met onderweg veel bomen in herfstkleuren. We stoppen bij de Kawarau bridge uit 1880, waar AJ Hackett voor het eerst een Bungy Jump van 43 meter maakte. Er is een echt Bungy Jump museum van gemaakt. Bungy jumpen is hier echt een industrie geworden, met als topper springen vanaf een platform dat tussen de heuvels is gespannen. Een andere optie hier is afgeschoten worden over een vallei, waarbij je langs een kabel van de ene naar de andere kant geschoten wordt. We kunnen net twee Italianen zien en vooral horen springen en besluiten dat we ons leven liever in "slow motion" voorbij willen zien trekken.

Verder naar het goudzoekersplaatsje Arrowtown, waar je na een bezoek aan het historische stadje met een pannetje de rivier in kunt om het goudzoekersgevoel te ontdekken. Maar daarnaast is het in Arrowtown ook herfst en we vergapen ons hier aan de "indian summer". Onze kaart geeft aan dat hier ook een filmlocatie van de "lord of the ring" was. Het is leuk om te zien hoe de echte freaks daarmee bezig zijn. Sommigen herkennen niets meer van de film, aangezien er heel wat gefotoshopt is na de opnames, maar anderen zien alles echt helemaal weer voor zich en weten elke scene te plaatsen. Dat is soms wel wat moeilijk, aangezien een scene van enkele minuten op wel 10 plaatsen verspreid over heel N. Zeeland is opgenomen, waarna er op de computer nog wat bits zijn aangepast.

We rijden via Queenstown, waar we ons beperken tot een bezoek aan een supermarkt, door naar Glenorchy, een plaatsje in de bergen aan een meer 50 km verderop. We huren er een mini-cabin voor 40 dollar ( 20 euro), met veranda en beginnen aan het wegwerken van de berg ingekochte kruidenierswaren. Het is hier mooi en we willen wel even hier blijven om wat te gaan wandelen.

De volgende ochtend gaan we eerst naar het D.O.C. visiter centre en krijgen een aantal opties voorgeschoteld. Het is goed weer en we besluiten een stuk van de Routeburn trek te gaan wandelen. Het is een "Great Walk", waar je soms al maanden van tevoren de hutten moet bespreken. Met ons flexibele reisgedrag is dat niet echt te doen, vandaar deze dagwandeling. Het is een heel gevarieerde wandeling. Eerst door een prachtig bos, waarvan de bodem helemaal begroeid is met mos en vele soorten varens.
Via een aantal hangbruggen lopen we naar een kloof, waar het pad hoog boven de rivier omhoog loopt. We krijgen een mooi uitzicht over de vallei onder ons en komen na een tijdje in een breed met gras begroeit dal uit, waarin de rivier meandert.
We lopen naar de tweede hut op deze route, vanwaar we een uitzicht hebben over het dal dat we net gepasseerd hebben. Terug in Glenorchy maken we een korte wandeling over een van planken gemaakt pad door de lagoon van Glenorchy. De bomen zijn al aan het verkleuren, maar de ondergaande zon doet daar nog een schepje bovenop. We puffen uit op onze veranda met zicht op het berglandschap om ons heen. Hier zou je eigenlijk al een week moeten blijven.

Een ander dagwandeling is die langs de Rees en Dart river, waar een pad omhoog voert en ons naast mooie uitzichten ook brengt bij een plaats waar goud gewonnen werd. De resten van een fabriek staan er nog.