Lamington National Park
Door: Evarien en Hennie
Blijf op de hoogte en volg Evarien
22 Mei 2006 | Australië, Sydney
Voor de laatste weken Australie huren we een auto. De fietsen laten we in Brisbane, aangezien de afstand tussen twee te bezoeken nationale parken al gauw 500 kilometer is en de weg niet echt gevarieerd genoemd kan worden. Met de catamaran de "citycat" zijn we snel vanuit Bulimba in de stad, waar we onze auto ophalen. De auto biedt ruimte genoeg en natuurlijk gaat er ook nog een extra "chilly bin" of was het nu een "cooler" mee. 200 km van Brisbane ligt het Lamington N.P. waar we de eerste dagen zullen verblijven. Het is weekend en we krijgen nog een van de laatste plekjes op de camping. Tegen de avond krijgen we gezelschap van Walibis', het kleinere broertje van de kangaroo, een aantal bush turkeys, die het op ons eten voorzien hebben.
In het park kun je een aantal prachtige wandelingen maken en de volgende dag lopen we de Coomera Border walk. We lopen eerst door een dicht bos met prachtige woudreuzen met een stam waarin je je kunt verstoppen. Andere bomen hebben een heel stelsel van luchtwortels. We komen ook bomen tegen die alleen uit een omhulsel van wortels van in Ficussoort bestaan. Misschien wel honderd jaar geleden heeft zich een zaadje in een oksel van de boom genesteld en van daaruit is het luchtwortels gaan vormen. Wanneer de luchtwortels de grond bereiken breidt het systeem van luchtwortels zich snel uit en omvat het de gehele boom, die als het ware gewurgd wordt en sterft. Uiteindelijk blijven alleen de luchtwortels over en waar de boom eens stond is een holte ontstaan. Dan bereiken we de rivier de Coomera, die we kilometers lang volgen en geregeld via stenen moeten oversteken. Het is vochtig op de oevers en we zien veel varens en mossen. Vanaf een 200 meter hoog plateau hebben we een prachtig uitzicht op de rivier en een waterval diep onder ons. 's Avonds hebben we niet alleen gezelschap van de bush turkeys, maar ook drie europese studentes, die een jaar in Brisbane een relaxte studie volgen, kamperen hier. Hun maaltijd is vrij basaal en wordt met een pot Nutella afgesloten.
Via een tocht van enkele uren bereiken we een ander deel van het park, dat plaatselijk in ieder geval wel iets toeristischer is. Bij O'Reilly, een luxe lodge middenin het park is ook een kampeerplaats. 's Nachts is het heel rustig, maar overdag vanaf een uur of tien komen er busladingen japanse toeristen hier naar toe, die naast het voederen van de vogels en zichzelf een wandelingetje maken over een pad hoog in de bomen. Dat is ook wel een belevenis. Via een hangbrug kom je op zo'n 30 meter hoogte in de kruinen van de bomen terecht en kunt er al die parasieten in de oksels bekijken. Via een smal trappetje komen we nog hoger en genieten van het uitzicht hoog in de boom op zo'n 40 meter hoogte. Onder ons schuifelen de Japanners voorbij. Ook vanaf deze camping, die door rangers wordt onderhouden maken we een aantal mooie wandelingen. Een wandeling voert naar een mooie waterval en en tweede naar een mooi uitzichtpunt vanaf een klif over het gehele gebied.
In het park kun je een aantal prachtige wandelingen maken en de volgende dag lopen we de Coomera Border walk. We lopen eerst door een dicht bos met prachtige woudreuzen met een stam waarin je je kunt verstoppen. Andere bomen hebben een heel stelsel van luchtwortels. We komen ook bomen tegen die alleen uit een omhulsel van wortels van in Ficussoort bestaan. Misschien wel honderd jaar geleden heeft zich een zaadje in een oksel van de boom genesteld en van daaruit is het luchtwortels gaan vormen. Wanneer de luchtwortels de grond bereiken breidt het systeem van luchtwortels zich snel uit en omvat het de gehele boom, die als het ware gewurgd wordt en sterft. Uiteindelijk blijven alleen de luchtwortels over en waar de boom eens stond is een holte ontstaan. Dan bereiken we de rivier de Coomera, die we kilometers lang volgen en geregeld via stenen moeten oversteken. Het is vochtig op de oevers en we zien veel varens en mossen. Vanaf een 200 meter hoog plateau hebben we een prachtig uitzicht op de rivier en een waterval diep onder ons. 's Avonds hebben we niet alleen gezelschap van de bush turkeys, maar ook drie europese studentes, die een jaar in Brisbane een relaxte studie volgen, kamperen hier. Hun maaltijd is vrij basaal en wordt met een pot Nutella afgesloten.
Via een tocht van enkele uren bereiken we een ander deel van het park, dat plaatselijk in ieder geval wel iets toeristischer is. Bij O'Reilly, een luxe lodge middenin het park is ook een kampeerplaats. 's Nachts is het heel rustig, maar overdag vanaf een uur of tien komen er busladingen japanse toeristen hier naar toe, die naast het voederen van de vogels en zichzelf een wandelingetje maken over een pad hoog in de bomen. Dat is ook wel een belevenis. Via een hangbrug kom je op zo'n 30 meter hoogte in de kruinen van de bomen terecht en kunt er al die parasieten in de oksels bekijken. Via een smal trappetje komen we nog hoger en genieten van het uitzicht hoog in de boom op zo'n 40 meter hoogte. Onder ons schuifelen de Japanners voorbij. Ook vanaf deze camping, die door rangers wordt onderhouden maken we een aantal mooie wandelingen. Een wandeling voert naar een mooie waterval en en tweede naar een mooi uitzichtpunt vanaf een klif over het gehele gebied.
-
07 September 2006 - 20:57
Evelien:
en, geen foto's?
jammer?
grutzi -
07 September 2006 - 21:05
Evarien En Hennie:
We zijn nog niet klaar. Even geduld -
08 September 2006 - 13:31
Koen@veteranen.nl:
Ook dit verslag gaat weer a.s.zondag de bekende weg.Zullen ze blij mee zijn.Samen drinken we koffie in hotel Haarhuis na de BACH uitvoering met toelichting. hgr. Aat -
08 September 2006 - 20:56
Kees:
We hebben er even op moeten wachten, maar nu hebben we tenminste een volwaardig eind aan het verhaal. Hartstikke leuk.
Wanneer kunnen we fotomarathon verwachten?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
