De bergen van Maestrazgo.
Blijf op de hoogte en volg Evarien
28 April 2016 | Spanje, Teruel
We hebben een dagje in het mooie stadje Teruel gepland en dat was na een aantal dagen met verscheidene hoge "Puertos" (Spaans voor colletje) wel gewenst. Na de Via Verde "Terra Alta" wisten we het, er volgden een aantal mooie dagen door het onherbergzame Spanje met pittige bergen.
In Vallderobes namen we nog een uitgebreide lunch en daarna ging het omhoog naar het dorpje Fuentespalda op 750 meter hoogte, waar we een plekje op de camping vonden. Dat is niet zo moeilijk, want in deze periode van het jaar wordt er nog niet veel gekampeerd. In het dorp op zoek naar een winkeltje. Dat is niet zo heel makkelijk, aangezien het van buitenaf niet altijd te zien is. Dus ogen open en opletten, of gewoon vragen natuurlijk. Er is een barretje bij de camping, waar we ons weer aansluiten bij de voetbalsupporters en waar we 's ochtends verbaasd staan van de alcohol die bij het ontbijt weggewerkt wordt, terwijl wij aan de koffie zitten. Deze regio staat bekend om de hammen, die we in elk dorp in de winkeltjes tegenkomen. En waar hammen zijn, zijn natuurlijk ook varkens.
Het wordt de week van de pasjes en we gaan eerst voor de 1250 meter. Gelukkig eerst niet al te steil en we genieten van het uitzicht op de rivier en de kloof naast de weg. De bomen krijgen blad en bloemen sieren de berm. Maar dan is het klimmen na het bergdorp Herbes en alsof dat nog niet genoeg is krijgen we ook nog de wind tegen. Na een aantal haarspeldbochten komen we eindelijk boven, genieten van het uitzicht, maar moeten ons uiterste best doen om rechtop te blijven. Windvlagen van verscheidene richtingen dwingen ons om te gaan lopen en we zijn blij dat we na een stuk over de hoogvlakte eindelijk af kunnen dalen. Dan toch weer omhoog naar het stadje Morella, dat op een rots hoog boven de vallei ligt. Hotel gevonden en de stad bekeken. Natuurlijk ook in een barretje een borrel met tapa's. Het is elke keer weer spannend wat men gemaakt heeft voor ons. Wanneer je vroeg in de middag ergens aankomt lijkt het wel alsof de stad is uitgestorven, pas na 4 á 5 uur begint het leven weer op gang te komen en komen de mensen hun huis uit voor een wandeling en een praatje. Natuurlijk hoort daar ook een drankje en tapa's bij. Het leuke is dat het gezelschap in de kroeg heel gevarieerd is, er komen ook veel vrouwen en ouderen. Vaak blijft men een tijdje, maar nooit lang. Er wordt wat gepraat, een drankje en tapa's genomen en men gaat weer!
Via een stop in het mooie middeleeuwse plaatsje Mirambel rijden we verder. Hier zien we de eerste Moorse invloeden, de poort is mooi versierd. Aangezien de Moren vele eeuwen in Spanje aanwezig waren, zullen we meer kunstwerken uit deze periode tegenkomen de komende tijd. Er wordt aan de weg gewerkt en wij mogen als eerste over het gloednieuwe asfalt, de hele weg is voor ons alleen. Overnachten in Cantavieja op 1150 meter en de volgende dag fietsen we door een route met twee pasjes op 1657en 1701 meter. Hard werken dus! Het landschap wordt met de meter die we stijgen kaler en we voelen aan den lijve dat het leven hier zwaar moet zijn, maar het desolate heeft ook wel wat. Hoog boven ons cirkelen geregeld roofvogels. Wanneer we rond 3 uur uitgeteld in Villaroya aankomen, nog net op tijd voor de lunch , is er ook nog een kamer vrij. De keus is snel gemaakt; een kamer en dus een wijntje bij het eten mag nu ook. Het is een prachtig dorp, gelegen in een kommetje tegen de bergrug. We zijn blij met de kamer, want het kan hier aardig fris worden 's avonds en dan is het barretje een goed alternatief.
Aangekomen in Teruel vinden we een patisserie op het plein en gaan in de " genietstand " . De stad staat bekend om de "Mudejar" kunst, gemaakt door de Moren, die na de Reconquista door de christenkoningen mochten blijven. Nou ja mochten blijven, men kreeg de keus blijven en bekeren tot het Christendom of vertrekken, wat ter dood veroordeling betekende. Er staan prachtige torens, kerken en mausolea in het oude deel van de stad. We hebben onze fietsen gestald in de kelder van het hotel, bekijken de stad, drinken koffie en eten wat. Morgen begint de tocht naar Valencia. De Via Verde Ojos Negros over een oude mijnbouw spoorlijn zal ons daarheen brengen.
In Vallderobes namen we nog een uitgebreide lunch en daarna ging het omhoog naar het dorpje Fuentespalda op 750 meter hoogte, waar we een plekje op de camping vonden. Dat is niet zo moeilijk, want in deze periode van het jaar wordt er nog niet veel gekampeerd. In het dorp op zoek naar een winkeltje. Dat is niet zo heel makkelijk, aangezien het van buitenaf niet altijd te zien is. Dus ogen open en opletten, of gewoon vragen natuurlijk. Er is een barretje bij de camping, waar we ons weer aansluiten bij de voetbalsupporters en waar we 's ochtends verbaasd staan van de alcohol die bij het ontbijt weggewerkt wordt, terwijl wij aan de koffie zitten. Deze regio staat bekend om de hammen, die we in elk dorp in de winkeltjes tegenkomen. En waar hammen zijn, zijn natuurlijk ook varkens.
Het wordt de week van de pasjes en we gaan eerst voor de 1250 meter. Gelukkig eerst niet al te steil en we genieten van het uitzicht op de rivier en de kloof naast de weg. De bomen krijgen blad en bloemen sieren de berm. Maar dan is het klimmen na het bergdorp Herbes en alsof dat nog niet genoeg is krijgen we ook nog de wind tegen. Na een aantal haarspeldbochten komen we eindelijk boven, genieten van het uitzicht, maar moeten ons uiterste best doen om rechtop te blijven. Windvlagen van verscheidene richtingen dwingen ons om te gaan lopen en we zijn blij dat we na een stuk over de hoogvlakte eindelijk af kunnen dalen. Dan toch weer omhoog naar het stadje Morella, dat op een rots hoog boven de vallei ligt. Hotel gevonden en de stad bekeken. Natuurlijk ook in een barretje een borrel met tapa's. Het is elke keer weer spannend wat men gemaakt heeft voor ons. Wanneer je vroeg in de middag ergens aankomt lijkt het wel alsof de stad is uitgestorven, pas na 4 á 5 uur begint het leven weer op gang te komen en komen de mensen hun huis uit voor een wandeling en een praatje. Natuurlijk hoort daar ook een drankje en tapa's bij. Het leuke is dat het gezelschap in de kroeg heel gevarieerd is, er komen ook veel vrouwen en ouderen. Vaak blijft men een tijdje, maar nooit lang. Er wordt wat gepraat, een drankje en tapa's genomen en men gaat weer!
Via een stop in het mooie middeleeuwse plaatsje Mirambel rijden we verder. Hier zien we de eerste Moorse invloeden, de poort is mooi versierd. Aangezien de Moren vele eeuwen in Spanje aanwezig waren, zullen we meer kunstwerken uit deze periode tegenkomen de komende tijd. Er wordt aan de weg gewerkt en wij mogen als eerste over het gloednieuwe asfalt, de hele weg is voor ons alleen. Overnachten in Cantavieja op 1150 meter en de volgende dag fietsen we door een route met twee pasjes op 1657en 1701 meter. Hard werken dus! Het landschap wordt met de meter die we stijgen kaler en we voelen aan den lijve dat het leven hier zwaar moet zijn, maar het desolate heeft ook wel wat. Hoog boven ons cirkelen geregeld roofvogels. Wanneer we rond 3 uur uitgeteld in Villaroya aankomen, nog net op tijd voor de lunch , is er ook nog een kamer vrij. De keus is snel gemaakt; een kamer en dus een wijntje bij het eten mag nu ook. Het is een prachtig dorp, gelegen in een kommetje tegen de bergrug. We zijn blij met de kamer, want het kan hier aardig fris worden 's avonds en dan is het barretje een goed alternatief.
Aangekomen in Teruel vinden we een patisserie op het plein en gaan in de " genietstand " . De stad staat bekend om de "Mudejar" kunst, gemaakt door de Moren, die na de Reconquista door de christenkoningen mochten blijven. Nou ja mochten blijven, men kreeg de keus blijven en bekeren tot het Christendom of vertrekken, wat ter dood veroordeling betekende. Er staan prachtige torens, kerken en mausolea in het oude deel van de stad. We hebben onze fietsen gestald in de kelder van het hotel, bekijken de stad, drinken koffie en eten wat. Morgen begint de tocht naar Valencia. De Via Verde Ojos Negros over een oude mijnbouw spoorlijn zal ons daarheen brengen.
-
29 April 2016 - 00:12
Willem:
Zo hoog kom ik niet! Morgen naar 600 meter, dan heb je het wel gehad. -
29 April 2016 - 10:14
Kees En Cora:
Een feest van herkenning, althans een heleboel. Prachtig gebied om te fietsen. Die colletjes had is schijnbaar verdrongen, maar nu ik de foto's zie begint het weer te dagen. Ik vond Morella ook erg mooi, zo bovenop de berg. Als Cora het ziet wil ze ook vast er naar toe, dus wie weet...
Veel plezier op de Vv Ojos Negro, bergafwaards, heerlijk toch. -
29 April 2016 - 16:17
Federico:
Prachtig steen gebowen!!! -
29 April 2016 - 18:53
Anky:
Ben je ons al "vergeten"? Zo te zien hebben jullie echt geen tijd om nog aan Sanquin te denken zo fietsend door het prachtige landschap. Geniet ze.
groet
Anky -
02 Mei 2016 - 16:52
Ria Van Zelm:
wat een geweldige tocht, leuk het verslag, ik geniet met jullie mee en voel het zo nu en dan ook in mijn
benen, 1 been.
hartelijke groet van Ria en het hondenbeest Raf
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
