Donkere luchten boven Cuenca.
Blijf op de hoogte en volg Evarien
08 Mei 2016 | Ecuador, Cuenca
Ja, weeronline.nl zegt dat het weer in Spanje niet is om over naar huis te schrijven. Maar dat doen we toch even. We zitten in het mooie stadje Cuenca, gelegen op een rots tussen twee kloven. Hebben een lekkere kamer en daar is het na een uitgebreide lunch nu siësta tijd. Een tweede reden voor de siësta was het feest dat vannacht voor ons hotel tot half vier doorging, met band en de versterker op max. Ja soms heb je pech. Mooi de tijd voor een verslag, terwijl jullie waarschijnlijk in het zonnetje de Giro voorbij zien komen. We zagen gisteren Tom in zijn roze trui in de kroeg in een flits voorbij komen. Zo snel is die jongen dus. Hier is het na 5 prachtige weken iets minder mooi weer geworden, maar het bleef tot nu toch goed fietsweer.
Sinds Teruel hebben we al weer heel wat kilometers gereden en we lijken al aardig aan de steile hellingen te wennen (statement van Evarien). We wisten toen we aan deze trip begonnen niet precies wat we konden verwachten, maar het binnenland van Spanje is zo prachtig en we genieten vooral van de variatie in landschappen en de leuke dorpjes en stadjes. Omdat we op hoogte fietsen (800 - 1700 meter) is het hier ook echt voorjaar en laten de bomen hun frisgroene blad zien. Vanuit Teruel reden we eerst door akkerland, later gevolgd door uitgestrekte vlaktes. Uiteindelijk kwamen we door een nationaal park Rodenos op 1300 meter hoogte tussen alleen daar groeiende naaldbomen (de Rodenos) en indrukwekkende rotsformaties die hoog boven de weg uittorenden. Elke nieuwe bocht was weer een verrassing. We eindigen die dag in het middeleeuwse stadje Albarracin, dat op de nominatie staat voor wereld erfgoed. Het is een mooie stop en we blijven er een dag in een huisje op de camping. Het leukste is het om te dolen door de smalle straatjes. Nou ja noem het maar gerust steegjes. De lemen huisjes in de kleur van de bergen zijn vaak om ruimte te winnen op de eerste en volgende verdieping uitgebouwd over de straatjes. Vanuit het stadje wandelen we hoog de berg in langs de stadsmuur en door de kloof die onder langs Albarracin loopt. Hier kun je alleen al een weekje blijven om de omgeving te zien. Op de dag dat we vertrekken en op het Plaza Mayor nog een koffie willen drinken komen we een Nederlands stel op de fiets tegen. Wat blijkt, de vrouw werkt op één van de scholen in Baarn waar Evarien met de Plusklas gewerkt heeft en zo gaat het toch nog even over werk naast fietsen in Spanje.
Albarracin verlaten we via een mooie kloof en voor de volgende pas nog een "Café Americano". Het lijkt wel alsof we van koffie naar koffie rijden. Maar die koffie is ook wel heel lekker hier en uiterst betaalbaar. In Frias de Albarracin worden we geconfronteerd met heel donkere luchten. Crisisberaad met als uitslag; eerst een menu del dia en daarna kijken we wel of het verstandiger is hier te blijven slapen. Goede keus, het eten was perfect en de het weer opgeklaard. Weer een pas en een hoogvlakte waar we zowaar de bron van de Taag ontwaren. Ja, wat stelt zo'n bron nu eigenlijk voor. Tussen een paar steentjes borrelt er wat water omhoog, wat toch eindigt als een brede rivier in Lissabon ongeveer 900 km verderop. Gaan we nog zien natuurlijk. Om alles nog wat op te leuken heeft men er een beeldengroep bijgeplaatst. We fietsen verder langs de Taag, die hier net als de Geul in Limburg nog lekker meandert in het brede dal. Dan een mazzeltje, 10 km afdalen met stukken van meer dan 9%. Het gaat een beetje miezeren en aan het einde van de dag komen we aan in het dorpje Tragacete. Hotel ziet er dicht uit, maar wanneer we aan de deur rammelen komt er een vrouw vertellen dat het hotel "cerrado" is. Wanneer ze echter onze fietsen ziet blijkt er in dit hotel met vele lege kamers toch een plekje te zijn. Willen we ook nog eten vanavond? en ze geeft ons een kamer waar de schoorsteen doorheenloopt en het aangenaam warm is. Na een bezoek aan de plaatselijke horeca, zitten we nog even bij haar in de zitkamer. De TV staat natuurlijk aan en in no time worden wel 5 stieren naar de andere wereld geholpen door mannetjes in glitterpakjes. Wat een gebeuren is dat stierenvechten en op TV kun je heel goed dat "Macho" gedrag van die mannetjes volgen. Na 5 stieren en een lekker glas wijn houden we het voor gezien en gaan naar bed.
Gisteren begon met een mooie blauwe lucht en na het ontbijt en bezoek aan de plaatselijke waterval, ons aangeraden door de mevrouw van het hotel, gingen we op pad naar Cuenca. 75 km te gaan. De bron van de Jucar laten we even links liggen, maar we volgen de rivier tot in een stuwmeer. Hoog boven ons telkens mooie gekleurde rotsformaties en aangezien er niet hard gewerkt hoeft te worden kunnen we daar rustig van genieten. Na Uña nog een colletje van 1400 meter en we zoeven een nieuw dal in. Afdalen na een tijd klimmen is altijd leuk, maar nu is de afdaling niet al te steil en kun je kilometers lang je uit laten lopen. De weergoden vinden het nu mooi genoeg geweest en we krijgen een kwartier lang de volle laag en schuilen is er niet echt bij hier 10 km voor de finish. We drogen echter weer snel op en kiezen de route waarbij we hoog boven de kloof van de Jucar Cuenca binnen komen fietsen. Goede keus, want zo konden we makkelijk ons hotel bereiken.
Ditmaal een hotel met ontbijt inbegrepen. Dat bestaat uit 2 muntjes voor de koffieautomaat en een croissantje en cakeje in plastic. We vullen het aan met echte koffie en een tostada, geroosterd brood met tomatensausje. De kathedraal bezocht, met tientallen kapelletjes en prachtige kunstvoorwerpen. Cuenca is eeuwen Moors geweest en toen de "Conquistadores" kwamen werd de stad na maanden belegering ingenomen. Zoals op veel plaatsen in Spanje werd de moskee gesloopt om plaats te maken voor de kathedraal. Jammer anders konden we naast de kathedraal ook nog de vast mooie moskee bezoeken. Het kan trouwens wel gebeuren dat we de komende tijd een beetje kathedraal-moe worden, door een overdosis. Nu weer de stad in, het is ten slotte Tappa -tijd . Morgen gaan we weer op pad, de man van La Mancha achterna. Vanavond volgen de foto's bij dit verslag. Nu eerst een biertje. Je moet hier nog oppassen ook dat je geen Amstel of Heineken krijgt. Youp is hier blijkbaar niet bekend, men heeft hier zelfs Buckler van de tap.
Sinds Teruel hebben we al weer heel wat kilometers gereden en we lijken al aardig aan de steile hellingen te wennen (statement van Evarien). We wisten toen we aan deze trip begonnen niet precies wat we konden verwachten, maar het binnenland van Spanje is zo prachtig en we genieten vooral van de variatie in landschappen en de leuke dorpjes en stadjes. Omdat we op hoogte fietsen (800 - 1700 meter) is het hier ook echt voorjaar en laten de bomen hun frisgroene blad zien. Vanuit Teruel reden we eerst door akkerland, later gevolgd door uitgestrekte vlaktes. Uiteindelijk kwamen we door een nationaal park Rodenos op 1300 meter hoogte tussen alleen daar groeiende naaldbomen (de Rodenos) en indrukwekkende rotsformaties die hoog boven de weg uittorenden. Elke nieuwe bocht was weer een verrassing. We eindigen die dag in het middeleeuwse stadje Albarracin, dat op de nominatie staat voor wereld erfgoed. Het is een mooie stop en we blijven er een dag in een huisje op de camping. Het leukste is het om te dolen door de smalle straatjes. Nou ja noem het maar gerust steegjes. De lemen huisjes in de kleur van de bergen zijn vaak om ruimte te winnen op de eerste en volgende verdieping uitgebouwd over de straatjes. Vanuit het stadje wandelen we hoog de berg in langs de stadsmuur en door de kloof die onder langs Albarracin loopt. Hier kun je alleen al een weekje blijven om de omgeving te zien. Op de dag dat we vertrekken en op het Plaza Mayor nog een koffie willen drinken komen we een Nederlands stel op de fiets tegen. Wat blijkt, de vrouw werkt op één van de scholen in Baarn waar Evarien met de Plusklas gewerkt heeft en zo gaat het toch nog even over werk naast fietsen in Spanje.
Albarracin verlaten we via een mooie kloof en voor de volgende pas nog een "Café Americano". Het lijkt wel alsof we van koffie naar koffie rijden. Maar die koffie is ook wel heel lekker hier en uiterst betaalbaar. In Frias de Albarracin worden we geconfronteerd met heel donkere luchten. Crisisberaad met als uitslag; eerst een menu del dia en daarna kijken we wel of het verstandiger is hier te blijven slapen. Goede keus, het eten was perfect en de het weer opgeklaard. Weer een pas en een hoogvlakte waar we zowaar de bron van de Taag ontwaren. Ja, wat stelt zo'n bron nu eigenlijk voor. Tussen een paar steentjes borrelt er wat water omhoog, wat toch eindigt als een brede rivier in Lissabon ongeveer 900 km verderop. Gaan we nog zien natuurlijk. Om alles nog wat op te leuken heeft men er een beeldengroep bijgeplaatst. We fietsen verder langs de Taag, die hier net als de Geul in Limburg nog lekker meandert in het brede dal. Dan een mazzeltje, 10 km afdalen met stukken van meer dan 9%. Het gaat een beetje miezeren en aan het einde van de dag komen we aan in het dorpje Tragacete. Hotel ziet er dicht uit, maar wanneer we aan de deur rammelen komt er een vrouw vertellen dat het hotel "cerrado" is. Wanneer ze echter onze fietsen ziet blijkt er in dit hotel met vele lege kamers toch een plekje te zijn. Willen we ook nog eten vanavond? en ze geeft ons een kamer waar de schoorsteen doorheenloopt en het aangenaam warm is. Na een bezoek aan de plaatselijke horeca, zitten we nog even bij haar in de zitkamer. De TV staat natuurlijk aan en in no time worden wel 5 stieren naar de andere wereld geholpen door mannetjes in glitterpakjes. Wat een gebeuren is dat stierenvechten en op TV kun je heel goed dat "Macho" gedrag van die mannetjes volgen. Na 5 stieren en een lekker glas wijn houden we het voor gezien en gaan naar bed.
Gisteren begon met een mooie blauwe lucht en na het ontbijt en bezoek aan de plaatselijke waterval, ons aangeraden door de mevrouw van het hotel, gingen we op pad naar Cuenca. 75 km te gaan. De bron van de Jucar laten we even links liggen, maar we volgen de rivier tot in een stuwmeer. Hoog boven ons telkens mooie gekleurde rotsformaties en aangezien er niet hard gewerkt hoeft te worden kunnen we daar rustig van genieten. Na Uña nog een colletje van 1400 meter en we zoeven een nieuw dal in. Afdalen na een tijd klimmen is altijd leuk, maar nu is de afdaling niet al te steil en kun je kilometers lang je uit laten lopen. De weergoden vinden het nu mooi genoeg geweest en we krijgen een kwartier lang de volle laag en schuilen is er niet echt bij hier 10 km voor de finish. We drogen echter weer snel op en kiezen de route waarbij we hoog boven de kloof van de Jucar Cuenca binnen komen fietsen. Goede keus, want zo konden we makkelijk ons hotel bereiken.
Ditmaal een hotel met ontbijt inbegrepen. Dat bestaat uit 2 muntjes voor de koffieautomaat en een croissantje en cakeje in plastic. We vullen het aan met echte koffie en een tostada, geroosterd brood met tomatensausje. De kathedraal bezocht, met tientallen kapelletjes en prachtige kunstvoorwerpen. Cuenca is eeuwen Moors geweest en toen de "Conquistadores" kwamen werd de stad na maanden belegering ingenomen. Zoals op veel plaatsen in Spanje werd de moskee gesloopt om plaats te maken voor de kathedraal. Jammer anders konden we naast de kathedraal ook nog de vast mooie moskee bezoeken. Het kan trouwens wel gebeuren dat we de komende tijd een beetje kathedraal-moe worden, door een overdosis. Nu weer de stad in, het is ten slotte Tappa -tijd . Morgen gaan we weer op pad, de man van La Mancha achterna. Vanavond volgen de foto's bij dit verslag. Nu eerst een biertje. Je moet hier nog oppassen ook dat je geen Amstel of Heineken krijgt. Youp is hier blijkbaar niet bekend, men heeft hier zelfs Buckler van de tap.
-
08 Mei 2016 - 19:46
Willem Lindeboom:
Wat een geweldig mooi verslag weer van ook een geweldig mooie reis. Proost met die Buckler en we zien de foto's wel ... -
08 Mei 2016 - 19:48
Elisabeth:
Inderdaad vandaag de Giro voorbij zien flitsen in Dieren! Dank voor jullie mooie verhaal, het binnenland klinkt erg mooi, daarnaast cultuur en een biertje, wat wil een mens nog meer...
-
08 Mei 2016 - 19:49
Jo En Anne:
Dat was weer genieten van jullie reisverhaal. En met onze huidige temperatuur is dat makkelijk in te leven. Met de bergen in Artis en op Gooilust verbranden we ook aardig wat calorieen. Blijf in cadans fietsen ! -
08 Mei 2016 - 19:53
Anneke En Henk:
Prima idee om van koffie naar koffie te rijden, lijkt me.. -
08 Mei 2016 - 20:19
Janet:
Lieve E& H, ik geniet erg van jullie verhalen, prachtig om mee te beleven. Wij gaan morgen weer van start na twee heerlijke vakantieweken, twee weken zon! een op Tenerife en een in Zoutelande, we kunnen er weer tegen. Trouwens? Hoe bevalt de tent? Hoop dat jullie veel aan het team AA denken en dromen:)
Groet en lekker verder reizen/fietsen en genieten. Janet. -
08 Mei 2016 - 21:07
Coos En Hans:
Een leuke manier om Spanje goed te ontdekken. En een boeiend verslag. Hebben jullie nog steeds geen zadelpijn? -
09 Mei 2016 - 09:33
Anne:
Hi nu snap ik het, jullie gaan dwars doorsnijden naar Lisboa. Ik dacht al dat halen ze nooit, dat hele stuk langs de kust (in tijd dan, niet in energie, daar twijfel ik geen moment aan!). Prachtige wegen trouwens en zo te zien doodstil. Ik ben gister op de Giro vastgelopen, wilde naar een concertje in het kerkje van Almen en kon niet oversteken op een kruising (op geen kruising trouwens tussen Lochem en Zutphen) en daarna bijna niet meer terug naar huis, zo vol met kijkers en dus auto's. Anyway, bij jullie is het rustig -althans op de wegen- geniet, alle goeds en lfs, anne -
09 Mei 2016 - 18:20
Wim En Anneke:
Wat schrijven jullie boeiend, echt geoefende reisschrijvers. Zo fietsen we een beetje mee door Spanje. Weer eens wat anders dan, de overigens prachtige, polderlandschappen met zwart/wit koeien hier. Oman was trouwens ook weer erg mooi. Ook daar aanhoudende dooi. -
10 Mei 2016 - 23:22
Cora En Kees:
Hoi luitjes,
Weer een prachtig verhaal en mooie foto's. Jammer dat het weer een beetje minder is. Ik zat even te kijken en tot vrijdag is het nogal nederlands qua temperaturen. Daarna weer lekker en niet te heet. Geniet er van!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
