Trip naar Peninsula Valdes
Door: Evarien en Hennie
Blijf op de hoogte en volg Evarien
20 November 2005 | Argentinië, Puerto Madryn
Om in Puerto Madryn te komen, zo´n 1500 km van Buenos Aires, hebben we een nachtbus genomen. Het is een autobus-cama, met brede stoelen, die omgetoverd kunnen worden in een bed. Maar eerst gaan twee mannetjes aan het werk en bezorgen ons om 9 uur ´s avonds een warme maaltijd met wijn. Daarna koffie met een whisky toe. Wij slapen daarna dan ook diep. Wanneer we wakker worden zien we buiten voor het eerst het landschap van Patagonie voorbij schuiven. Zover het oog reikt wordt het landschap beheerst door lage struikjes. Er is wel wat variatie, maar je kunt gerust je ogen een uurtje dichtdoen, echt missen doe je niet veel. Na de busrit van 17 uur worden we door Nolly en Teresa bij het busstation opgehaald en even later zitten we in hun appartement aan de lunch bij te praten.
Rond Puerto Madryn is veel te zien en we zullen hier wel een weekje blijven. We wonen een blok van het strand, waar we ook geregeld een terrasje pakken en lekker vis eten.
We huren een fiets en rijden over een gravel weg naar Punta Lomo, een plek waar we zeeleeuwen en aalscholvers kunnen zien. Leuke weg hoor die gravel weg, maar 20 km heen en terug is wel genoeg. Af en toe lijkt de weg wel een zandbak en wordt later weer afgewisseld door een wasbord, waarop je door elkaar gerammeld wordt. Wind is er genoeg en het landschap, zoals eerder omschreven, hoewel er nu ook gele bloemen te zien zijn en de weg klimt en daalt, met mooi uitzicht op de kust. Maar het uiteindelijke resultaat is Punta Loma, een plek waar we uren blijven om de zeeleeuwen en de aalscholverkolonie te bekijken. Op het strand onder ons liggen honderden zeeleeuwen hun siesta te doen. Ze schuifelen een stukje het strand op en laten zich dan pardoes vallen en blijven zo liggen. De jongen zijn nog het meest actief en gaan af en toe het water in om wat met elkaar te dollen. De aalscholvers hebben nesten hoog op de rots en komen aanvliegen met nestmateriaal of met voedsel voor de jongen.
Met de pick up truck van Nolly gaan we op pad naar het Natuurpark Peninsula Valdes, waar we drie dagen zullen blijven en kamperen. De camping heeft zelfs electra, die we niet nodig hebben en een barbequeplaats. Douchen kunnen we om de dag van 7 tot 9 uur ´s avonds. We krijgen bonnetjes en moeten ons om 7 uur melden. Bij het gebouw van de duchas zitten nu drie mannetjes. Een verkoopt de kaartjes voor 2 peso, een tweede neemt je kaartje in ontvangst en de derde stookt de ketel op, zodat we warm water hebben. Nu hebben tenminste drie mensen een baantje zal Nolly later zeggen en dat klopt natuurlijk.
We gaan met een boot de zee op om walvissen te zien. Het is een stuk varen, maar dan is het ook raak. Overal om ons heen zien we de walvissen, vaak moeder met jong. We weten soms niet eens aan welke kant van de boot we moeten kijken. Ze zijn nieuwsgierig en komen dichtbij de boot, een prachtig gezicht. Je merkt dan pas goed hoe groot ze zijn. Hun kop is begroeid met parasieten, waardoor ze een pokdalig uiterlijk krijgen. Af en toe maakt er eentje een sprong uit het water of laat zijn witte buik zien.
Met onze pick up truck, die ´s ochtends eerst voorzien wordt van olie, water en benzine maken we een tocht van 250 km over het schiereiland en doen een aantal plaatsen aan waar beesten te zien zijn. Bij Punta Norte zien we zeeleeuwen en zeehonden. Het zeeleeuwmannetje van duizenden kilo´s die een harem heeft op dit strand, heeft een drukke dag. Geregeld moet hij belagers de les lezen, die proberen met een van zijn vrouwen aan te pappen. Daarna gaat hij weer midden tussen zijn harem zitten uitstralen dat hij hier de baas is en geeft af en toe een brul. Onderweg zien we ook nog Orca´s, die in een grote groep langs de kust trekken, maar vandaag geen honger schijnen te hebben. De beesten op het strand worden met rust gelaten.
De Magalaan Pinguin komen we op een andere plek tegen. Deze kunnen we van heel dichtbij bekijken. Ze lijken wat doelloos over het strand te lopen, maar dat is misschien maar schijn. Een vrouwtje zit op een nest met een jong en een nog uit te broeden ei. Het mannetje is op pad om voedsel te halen en zal haar daarna aflossen.
Rond Puerto Madryn is veel te zien en we zullen hier wel een weekje blijven. We wonen een blok van het strand, waar we ook geregeld een terrasje pakken en lekker vis eten.
We huren een fiets en rijden over een gravel weg naar Punta Lomo, een plek waar we zeeleeuwen en aalscholvers kunnen zien. Leuke weg hoor die gravel weg, maar 20 km heen en terug is wel genoeg. Af en toe lijkt de weg wel een zandbak en wordt later weer afgewisseld door een wasbord, waarop je door elkaar gerammeld wordt. Wind is er genoeg en het landschap, zoals eerder omschreven, hoewel er nu ook gele bloemen te zien zijn en de weg klimt en daalt, met mooi uitzicht op de kust. Maar het uiteindelijke resultaat is Punta Loma, een plek waar we uren blijven om de zeeleeuwen en de aalscholverkolonie te bekijken. Op het strand onder ons liggen honderden zeeleeuwen hun siesta te doen. Ze schuifelen een stukje het strand op en laten zich dan pardoes vallen en blijven zo liggen. De jongen zijn nog het meest actief en gaan af en toe het water in om wat met elkaar te dollen. De aalscholvers hebben nesten hoog op de rots en komen aanvliegen met nestmateriaal of met voedsel voor de jongen.
Met de pick up truck van Nolly gaan we op pad naar het Natuurpark Peninsula Valdes, waar we drie dagen zullen blijven en kamperen. De camping heeft zelfs electra, die we niet nodig hebben en een barbequeplaats. Douchen kunnen we om de dag van 7 tot 9 uur ´s avonds. We krijgen bonnetjes en moeten ons om 7 uur melden. Bij het gebouw van de duchas zitten nu drie mannetjes. Een verkoopt de kaartjes voor 2 peso, een tweede neemt je kaartje in ontvangst en de derde stookt de ketel op, zodat we warm water hebben. Nu hebben tenminste drie mensen een baantje zal Nolly later zeggen en dat klopt natuurlijk.
We gaan met een boot de zee op om walvissen te zien. Het is een stuk varen, maar dan is het ook raak. Overal om ons heen zien we de walvissen, vaak moeder met jong. We weten soms niet eens aan welke kant van de boot we moeten kijken. Ze zijn nieuwsgierig en komen dichtbij de boot, een prachtig gezicht. Je merkt dan pas goed hoe groot ze zijn. Hun kop is begroeid met parasieten, waardoor ze een pokdalig uiterlijk krijgen. Af en toe maakt er eentje een sprong uit het water of laat zijn witte buik zien.
Met onze pick up truck, die ´s ochtends eerst voorzien wordt van olie, water en benzine maken we een tocht van 250 km over het schiereiland en doen een aantal plaatsen aan waar beesten te zien zijn. Bij Punta Norte zien we zeeleeuwen en zeehonden. Het zeeleeuwmannetje van duizenden kilo´s die een harem heeft op dit strand, heeft een drukke dag. Geregeld moet hij belagers de les lezen, die proberen met een van zijn vrouwen aan te pappen. Daarna gaat hij weer midden tussen zijn harem zitten uitstralen dat hij hier de baas is en geeft af en toe een brul. Onderweg zien we ook nog Orca´s, die in een grote groep langs de kust trekken, maar vandaag geen honger schijnen te hebben. De beesten op het strand worden met rust gelaten.
De Magalaan Pinguin komen we op een andere plek tegen. Deze kunnen we van heel dichtbij bekijken. Ze lijken wat doelloos over het strand te lopen, maar dat is misschien maar schijn. Een vrouwtje zit op een nest met een jong en een nog uit te broeden ei. Het mannetje is op pad om voedsel te halen en zal haar daarna aflossen.
-
20 November 2005 - 11:55
Willem, Gerna, Mirthe En Julia:
Het wordt wel steeds erger met jullie! Zit je hier op een zondagochtend de uitnodigingen voor de sinterklaasviering de deur uit te doen, zitten jullie daar in het voorjaar tussen de zeeleeuwen. Het huisje in Limburg lijkt iets comfortabeler dan die camping van jullie maar daar heb je het dan ook wel ongeveer mee gehad. Verder is het wel lekker meegenieten van jullie avonturen. -
20 November 2005 - 18:31
Maartje:
Ja wat kunnen wij nu nog zeggen. Vandaag vierden we de verjaardag van Maike en de meeste gasten hebben even een blik op jullie foto´s geworpen. Geweldig! Eigenlijk hoieven jullie niet verder naar het zuiden, want die pïnguins hebben jullie al gezien. Maar toch, ook voor ons smaakt het naar meer, we kijken alweer uit naar de volgende foto´s,
groeten,
Maartje en Bart en de rest van de familie. -
20 November 2005 - 19:13
Machteld:
heej hoe ist met mijh goed naar welke landen gaan jullie allemaal naartoe.groetjes van machteld en wilto ik was ook bij maartje en bart en de familie op de verjaardag van maike -
21 November 2005 - 16:47
Jo En Anne:
Net mensen, die zeeleeuwen.
Liggen daar een beetje te bakken in de zon.
En als je maar om de dag kunt douchen kan ik me voorstellen dat je die vieze bruine kleur er niet meer af kan krijgen.
Jullie hebben er netals Silvan ook een behoorlijk tempo in zitten van onuitwisbare indrukken opdoen. Maar we kunnen het gelukkig nog goed bijhouden. -
21 November 2005 - 22:09
Channah:
HEhe zitten jullie daar ver weg. Wat een lieve zeeleeuwen. Wel super hoor ik zou er ook erg graag zitten beter dan dit kouwe land. Leuk om zo met jullie mee te kunnen kijken. NIet te sportief worden hé:) Bye Bye channah -
21 November 2005 - 22:37
Elisabeth:
Wat een enorm groot land, reis je 1500 km en ben je nog niet halverwege! Schitterende foto's van die maffe beesten. Hoe is het met Nolly en Teresa? Doe ze de groeten. -
22 November 2005 - 14:01
Anneke, Wim En Dorien:
Leuk hoor om jullie virtueel op jullie reis te kunnen volgen met tekst en foto's.
Wij gaan met 16 man naar Oostenrijk met de kerst. -
22 November 2005 - 14:38
Rachel De Baan:
Hallo Evarien en Hennie, hier je oude klasgenootje uit 1983, wat een geweldige trip zijn jullie aan het maken zeg ik ben een klein beetje jaloers.
Ik geniet met volle teugen van de mooie foto's en blijf jullie volgen, doe voorzichtig en geniet ervan, ik schrijf gauw weer.
Groetjes Rachel -
22 November 2005 - 15:47
Serge Steenman:
Leuk jullie reisverhalen zo te kunnen volgen. Krijg hierdoor zin om ook te gaan reizen. Ik wens jullie nog veel avontuur en reisplezier. -
23 November 2005 - 10:27
Wilto:
ik sluit me bij alle reacties aan, Het moet heerlijk zijn om in een aflevering van National Geographic te zitten, Nee, een hele serie, en ook deze verhalen en foto's volgen we met veel belangstelling.
War zijn de foto's ook goed, heel goed, een mooi weblog hoor.
wij volgen allemaal geruisloos.
Jullie zien ons niet, maar we zijn er wel, we genieten mee, én gratis.
tot de volgende aflevering, groeten uit een nu toch wel wat kouder Hilversum
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
