Over de Haast Pas

Na het Fox glacier avontuur werd het tijd om verder te fietsen. Eerst langs de "west coast", waar het in tegenstelling tot het normale beeld, maar mooi weer bleef, waar wij dankbaar gebruik van maakten.

We rijden vanuit Fox over een lekker rustige weg, door brede dalen en bossen door het binnenland. Je fietst dan over een weg met aan beide zijden ondoordringbaar bos met hoge bomen en reusachtige varens. Een stuk van de route brengt ons weer voor 25 km voor het laatst terug bij de "west coast". Prachtige uitzichten, natuurlijk weer alleen bereikbaar via steile weggetjes.

In Haast overnacht en de volgende dag aan de klim naar de pas begonnen. Beginnend met 51 km langs een rivier, dus niet al te steil, maar als compensatie hadden we tegenwind om het niet al te makkelijk te maken. Wat ons ook op de fietst hield waren de sandflies. Na een stop van 2 minuten om koffie te maken sta je alleen maar om je heen te meppen en wil je wel weer op pad, zeker wanneer de picknickplaats "Pleasant flat" heet. We moeten nog naar 618 meter hoogte klimmen en de klim wordt dan samengeperst in 2 km. Bij de "Gates van Haast" kruisen en verlaten we de rivier en gaan klimmen. De rivier ligt al snel ver onder ons. We hebben geen Haast en rijden en lopen zelfs puffend verder. Na de 2 km krijgen we alleen nog maar vals plat en uiteindelijk de pas. Daarna kilometers lang afdalen. De bergketen die we gepasseerd zijn houdt de wolken en de regen tegen en na een aantal kilometers zien we het landschap al veranderen. Minder groen en uitgebreid bos en de komende dagen zal het zelfs heel droog en dor worden. Na 87 kilometers komen we het eerste dorp weer tegen, Makarora, waar we een huisje nemen en met een pilsje genieten van de ondergaande zon op dit prachtige dal in Mt Aspiring N.P.

Fris gaan we de volgende dag op weg naar Wanaka. We rijden langs "lake Wanaka" en "lake Hawae" door een landschap dat steeds veranderd, totdat we amper nog bomen zien, maar kale bergen in mooie kleuren. In Wanaka delen we een huisje met een vrouw van 94 met haar dochter uit Australie. Ze had nog overwogen om te gaan Bungy jumpen, maar had wat last van haar knieen, misschien volgend jaar.

We verlaten Wanaka de volgende dag en rijden door naar Cromwell. Hier is het echt kurkdroog en de mensen zitten te snakken naar regen. Het is een fruit- en wijngebied, dus een beetje water is wel nodig. Bij gebrek aan regen hebben ze gelukkig de rivier en het meer nog om het land te bevloeien. In Cromwell huren we een "self contained" huisje, kopen de supermarkt leeg en smullen van de groene mosselen.