Verblijf in Cazes bij de rivier de Lot.
Blijf op de hoogte en volg Evarien
06 November 2016 | Frankrijk, Roubert
Sinds gisteravond zijn we de enige bewoners van Cazes, een dorp van 5 huizen, met zelfs een kerk, aan een zijriviertje van de Lot. We blijken al zo ingeburgerd dat Evarien voor de poes van de Franse buurvrouw zorgt. Het leven is goed hier en het is typisch herfstweer. 's Ochtends vaak nog mist tussen de heuvels, gevolgd door een stralende dag met volop zon. Aan het eind van de dag genieten we nog van het laatste zonlicht, blijven nog even buiten zitten terwijl het donker wordt om ons heen en de temperatuur snel daalt. Naar binnen, de houtkachel aan, een wijntje, dineren, een boek en in alle rust slapen.
Lijkt wel een beetje saai, een huisje met uitzicht op de kerk, waar geen mis meer wordt opgedragen, maar zelfs op het kerkhof is het dezer dagen een drukte van belang. Het was 2 November namelijk Allerzielen, de gedenkdag voor de overledenen en dat betekent in Frankrijk dat men chrysanten in allerlei kleuren op het graf van familieleden plaatst. En dat is te merken ,het lijkt wel een wedstrijd om de grootste pot met chrysanten in allerlei kleuren te kopen. Overal voor bloemenwinkels en op de markt staan tientallen potten uitgestald. We bedenken ons dat we haast een niet zo'n goed beurt hadden gemaakt in de Morvan. We hadden namelijk eerst het plan om onze weldoeners, die ons vervoerd hebben nadat Evarien last kreeg van haar knie, een chrysant te geven. Gelukkig werd het chocolade. Bij een kerk in Cabenac heeft Hennie nog een aflaat verdiend door een ouder echtpaar te helpen een enorme pot met chrysanten naar hun familiegraf te dragen.
's Middags gaan we soms naar een café / restaurant, waar men voor de "ouvrier" oftewel werkman een speciaal
menu bereid op werkdagen tussen 12 en half twee. Op aanraden van Marjan, onze gastvrouw gingen we voor de lunch naar het Café de la Mairie in Duravel. Bij binnenkomst werden we welkom geheten door de oma van de familie met een stevige handdruk en een hartelijk welkom, wat ze steevast bij elke gast en bij Hennie nog een keer herhaalde toen hij even naar buiten was geweest. Prachtig hoe oma nog een rol heeft en iedere bezoeker een praatje met haar maakt. We krijgen soep uit een terrine en mogen voor het voorgerecht naar een uitgebreid buffet. Dan "Confit de Canard" met gegratineerde aardappelen. Na, de keus uit kaas of een dessert. Water, wijn en koffie toe en dit alles voor de prijs van € 13,-. Rozig en verzadigd verlaten we het pand en gaan eerst maar een wandeling maken in de vallei van de Lot.
De rivier de Lot meandert in grote lussen door de vallei, die begrensd wordt door steile rotswanden. De variatie aan wandelingen en fietstochten is groot. Soms wandelen we door de wijngaarden, die in de herfst prachtig van geel tot dieprood gekleurd zijn. De geur van gegiste druiven komt je al tegemoet wanneer we een "chateau" naderen. 's Avonds genieten we nogmaals van een dieprode Cahors wijn. Over een oude spoorlijn, die ontmanteld is, maken we ook wandel en fietstochten. Noordelijk ligt de Dordogne met mooie rivierdalen en uitgestrekte bossen. In het weekend is het druk in het bos. We komen de jagers tegen in hun oranje hesjes, zodat ze niet elkaar als wild aanzien. Als reetje wist ik het wel, binnenblijven op zondag en uit de buurt blijven van die felgekleurde mannetjes. Maandag is het weer veilig in het bos. Verder komen we veel Fransen tegen druk bezig met het verzamelen van walnoten, tamme kastanjes en paddestoelen. Je kunt hier met je paddestoelen bij de "Pharmacie" terecht om te weten of ze giftig of eetbaar zijn.
Vorige week zondag naar de markt in Cazals, een gezellige zondagmorgenmarkt. We lopen wat rond, bewonderen de chrysanten in allerlei kleuren en nemen een café op het terras. Dan naar "Les Arques", de plaats waar Zadkine woonde en werkte, om het museum te bezoeken. De beeldend kunstenaar Zadkine is in Nederland vooral bekend om het beeld "de verwoeste stad" , ook bekend onder de naam " Jan Gat " dat in Rotterdam staat. In het kerkje is o.a de "piëta" te zien. We rijden door naar het stadje Domme, dat hoog boven de Dordogne op een rotswand ligt. Later deze week maken we nog een mooie fietstocht over een oude spoorlijn langs de Dordogne bij Sarlat.
Inmiddels is de kachel uitgegaan en is het haast bedtijd. We blijven hier nog een aantal dagen en denken eraan om volgende week naar de Luberon te verhuizen. Dat Opeltje doet het trouwens perfect en Evarien's actieradius wordt steeds groter.
Lijkt wel een beetje saai, een huisje met uitzicht op de kerk, waar geen mis meer wordt opgedragen, maar zelfs op het kerkhof is het dezer dagen een drukte van belang. Het was 2 November namelijk Allerzielen, de gedenkdag voor de overledenen en dat betekent in Frankrijk dat men chrysanten in allerlei kleuren op het graf van familieleden plaatst. En dat is te merken ,het lijkt wel een wedstrijd om de grootste pot met chrysanten in allerlei kleuren te kopen. Overal voor bloemenwinkels en op de markt staan tientallen potten uitgestald. We bedenken ons dat we haast een niet zo'n goed beurt hadden gemaakt in de Morvan. We hadden namelijk eerst het plan om onze weldoeners, die ons vervoerd hebben nadat Evarien last kreeg van haar knie, een chrysant te geven. Gelukkig werd het chocolade. Bij een kerk in Cabenac heeft Hennie nog een aflaat verdiend door een ouder echtpaar te helpen een enorme pot met chrysanten naar hun familiegraf te dragen.
's Middags gaan we soms naar een café / restaurant, waar men voor de "ouvrier" oftewel werkman een speciaal
menu bereid op werkdagen tussen 12 en half twee. Op aanraden van Marjan, onze gastvrouw gingen we voor de lunch naar het Café de la Mairie in Duravel. Bij binnenkomst werden we welkom geheten door de oma van de familie met een stevige handdruk en een hartelijk welkom, wat ze steevast bij elke gast en bij Hennie nog een keer herhaalde toen hij even naar buiten was geweest. Prachtig hoe oma nog een rol heeft en iedere bezoeker een praatje met haar maakt. We krijgen soep uit een terrine en mogen voor het voorgerecht naar een uitgebreid buffet. Dan "Confit de Canard" met gegratineerde aardappelen. Na, de keus uit kaas of een dessert. Water, wijn en koffie toe en dit alles voor de prijs van € 13,-. Rozig en verzadigd verlaten we het pand en gaan eerst maar een wandeling maken in de vallei van de Lot.
De rivier de Lot meandert in grote lussen door de vallei, die begrensd wordt door steile rotswanden. De variatie aan wandelingen en fietstochten is groot. Soms wandelen we door de wijngaarden, die in de herfst prachtig van geel tot dieprood gekleurd zijn. De geur van gegiste druiven komt je al tegemoet wanneer we een "chateau" naderen. 's Avonds genieten we nogmaals van een dieprode Cahors wijn. Over een oude spoorlijn, die ontmanteld is, maken we ook wandel en fietstochten. Noordelijk ligt de Dordogne met mooie rivierdalen en uitgestrekte bossen. In het weekend is het druk in het bos. We komen de jagers tegen in hun oranje hesjes, zodat ze niet elkaar als wild aanzien. Als reetje wist ik het wel, binnenblijven op zondag en uit de buurt blijven van die felgekleurde mannetjes. Maandag is het weer veilig in het bos. Verder komen we veel Fransen tegen druk bezig met het verzamelen van walnoten, tamme kastanjes en paddestoelen. Je kunt hier met je paddestoelen bij de "Pharmacie" terecht om te weten of ze giftig of eetbaar zijn.
Vorige week zondag naar de markt in Cazals, een gezellige zondagmorgenmarkt. We lopen wat rond, bewonderen de chrysanten in allerlei kleuren en nemen een café op het terras. Dan naar "Les Arques", de plaats waar Zadkine woonde en werkte, om het museum te bezoeken. De beeldend kunstenaar Zadkine is in Nederland vooral bekend om het beeld "de verwoeste stad" , ook bekend onder de naam " Jan Gat " dat in Rotterdam staat. In het kerkje is o.a de "piëta" te zien. We rijden door naar het stadje Domme, dat hoog boven de Dordogne op een rotswand ligt. Later deze week maken we nog een mooie fietstocht over een oude spoorlijn langs de Dordogne bij Sarlat.
Inmiddels is de kachel uitgegaan en is het haast bedtijd. We blijven hier nog een aantal dagen en denken eraan om volgende week naar de Luberon te verhuizen. Dat Opeltje doet het trouwens perfect en Evarien's actieradius wordt steeds groter.
-
07 November 2016 - 06:37
Jacqueline Aschkenasy:
Fijn dat het beter gaat met Evarien.Wat een mooie foto's. Veel vreugde samen, liefs -
07 November 2016 - 07:28
Anky:
Hoi Hennie.
Klinkt allemaal goed daar in Frankrijk. Ook een goede verjaardag kunnen vieren?
Heb met Owen nog aan je gedacht omdat we deze gebeurtenis nog maar met z''n tweetjes kunnen vieren bij Sanquin. Alsnog van harte gefeliciteerd.
Geniet met Evaring van de prachtige natuur en het relaxte leven.
Anky. -
07 November 2016 - 09:23
Kees En Cora:
Hallo lieverds, wat ziet de herfst er daar ook prachtig uit. Hier is het weer wat omgeslagen, nat en het wordt de komende dagen kouder. Geniet nog van alles daar en mogelijk zien En spreken we elkaar nog voor dat wij vertrekken.
Liefs, Kees en Cora -
07 November 2016 - 10:36
Anneke Hoogvorst:
Wat een prachtige foto's en een heerlijk herfstweer bij jullie. Fijn dat man en paard (Evarien en de auto) het weer goed doen. Zoals al gezegd hier is het bibberweer. Vrijdag wel lekker geschaatst en schijfgeschoten?? met collega's op de ijsbaan in Haarlem. Djoseruitje.
Zaterdag was ik in Afrikaanse sferen op de Djoser familydag in Leidens museum van volkenkunde.
Dorien zit in de Jellinek (stage).
Dikke zoen, Wim en Anneke
-
07 November 2016 - 10:46
Elisabeth:
Het leven is goed op het Franse platteland en je verhaalt dat heel treffend.
Geniet van elke dag! -
07 November 2016 - 18:47
Fieke:
Jammer genoeg geen mogelijkheid om hier een fotootje in te plakken. Dan zouden jullie kunnen zien dat ook hier de herfstkleuren prachtig zijn.... het kacheltje snort.... de wijn in het glas zit.... ' t is hier net Frankrijk! Alleen in de regen zijn we beter -
07 November 2016 - 20:18
Anne En Jo:
Goed om te horen, dat jullie allebei weer volop kunnen genieten na al het leed. En dat huisje, het dorp en de omgeving zijn niets veranderd in al die tijd. Jullie foto's zijn heel herkenbaar, al onze herinneringen komen terug, ook al was het toen zomer. Wat een kleurenpracht is het nu. Fijne tijd nog ! -
07 November 2016 - 20:44
Mirjam En Kids:
Als je zelfs voor de poes van de buren gaat zorgen dan voel je je wel echt overal thuis :-) Hier is een drukke tijd aangebroken. De blaadjes vallen, de paddenstoelen zijn geknutseld, de kastanjes zijn geteld. Kortom volop herfst in de groep. Sint zit op de boot, dus dit weekeind aan de warme chocomelk met slagroom en pepernoten voor de buis. Ook weer gezellig. De houtkachel denken we er wel bij als we de verwarming een graadje hoger zetten. Liefs van ons! -
15 November 2016 - 19:28
Maartje:
Ha lieve buurtjes
T huis staat er nog hoor. Tenminste toen ik vanmorgen van huis ging wel.
Ik ben een beetje slecht met reageren, sorry. Niet dat ik niet aan jullie denk, maar t komt er gewoon even niet van. Ik ben beginnen aan mijn laatste almeerse week, daarna eerst weekendje Berlijn, dan wordt t retourtje den haag.
Verder alles goed hier, behalve dat die watjes van kinderen (die nu volwassen zijn) lopen te snotteren. Jits heeft een nieuwe kamer, gaat volgende week verhuizen. Maike begint Twente leven naar Noorwegen en sija heeft haar eerste toetsweken achter de rug. Bart heeft zijn eerste records weer geschaatst en staat weer op zijn vaste stek: 6e van de wereld. Zo hoort t ook. Verder alles ok! We missen jullie maar jullie ons niet, kan ik wel lezen
Xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
