Een mistige dag in Tornshavn

We zitten in het Nordic House en buiten is de wereld heel klein, zo'n 50 meter zicht. Zoals het trouwens hoort hier, want daar hadden we op gerekend. De eerste twee dagen liep het kwik op tot boven de 20 graden en we hebben de Faröer heel anders meegemaakt dan de mist, de regen en de wind die hier meestal vrij spel hebben. Vonden we niet echt erg, want het is zeker leuk om te zien hoe de Faroerrers ineens zich van hun zonnige kant laten zien. Het gras wordt gemaaid en gedroogd op hekken, waarna het verzameld wordt in de kleine schuurtjes bij de huizen, om 's winters te dienen als bijvoer voor de schapen. Iedereen is buiten en werkt op de kleine grasveldjes, die blijkbaar tussen de families zijn verdeeld. In de baai gaan hele families naar het strand om van deze dag te genieten en in Glogv zwommen de eenden en de kinderen samen in de vijver, vandaag bestempeld als plaatselijk zwembad. Gisteren een mooie dag gehad en de eilanden Streymoy en Eysturoy bezocht, veel kilometers gemaakt om elke keer weer een dal uit te rijden tot aan een van die mooie dorpjes en dan weer terug natuurlijk. Het was prachtig, zeker met al die vergezichten en grillige rotsen. Vroeger waren de meeste dorpjes alleen bereikbaar per boot en lagen ze ontzettend geïsoleerd. Nu zijn er wegen en tunnels, waardoor zo'n beetje elk dorp bereikbaar is. De wegen zijn wel heel smal en wanneer een grote bus ons nadert, moet je de berm in. Het dorpje Tjornuvik ligt in een mooi dal en direct achter het dorp gaat het steil omhoog. We maken een wandeling en hebben zicht op het dorp ver beneden en de rotsen voor de kust. De gids op de boottocht vertelde ons hoe het vroeger ging hier. Tussen de rotsen werden netten gespannen om de vogels te vangen. Op een dag vingen ze er zo wel 500. Maar dat was verleden tijd en we weten eigenlijk niet zeker of hij dat nu erg vond of niet. Nu waren er niet veel papegaaiduikers meer en dat weet hij aan de temperatuur van het water, maar wij denken dat die papegaaiduikers na al dat moorden in het verleden nu wel uitkijken en met een grote bocht om de Faröer heen vliegen. Het hostel is perfect, we hebben een kamer met uitzicht op Thonshavn en de haven beneden, tenminste als er zicht is natuurlijk. Vandaag was het zicht ongeveer tot de eerste schapen. Vandaag is het natuurlijk feest, zoals een aantal van jullie al hebben ontdekt, 25 jaar geleden begon ons "avontuur" in Ladakh en het gaat nu nog steeds door. Over een paar uurtjes op de boot naar IJsland en dan gaan we ons jubileum maar eens vieren met een buffet op de boot, nadat we eerst hopelijk een paar uurtjes zicht hebben op de Faröer eilanden. Het volgende bericht zal dan ook uit IJsland komen.

Liefs van Evarien en Hennie